Abstract

We show how a linear programming model can assist strategic decision-making, understanding it either within the neoclassical theory of the firm, the industrial organization theory, the resource-based view, or other approaches of strategic management. The model relays on Activity Based Costing (ABC) for calculating unit product cost, and on dynamic Activity Based Management (ABM) for assessing the feasibility of prospective production plans. It was implemented 4 years ago in a Chilean integrated steel manufacturer, and it is currently being used to optimize its business plan

چکیده

ما نشان می دهیم که چگونه یک مدل برنامه ریزی خطی می تواند به تصمیم گیری استراتژیک کمک کند، هم چنین درک ان در نظریه نئوکلاسیک شرکت، نظریه سازمان صنعتی، دیدگاه مبتنی بر منابع یا سایر رویکردهای مدیریت استراتژیک را نشان می دهیم. مدل بر فعالیت مبتنی بر هزینه (ABC) برای محاسبه ی هزینه هر محصول و بر مدیریت بر مبنای فعالیت پویا (ABM) برای ارزایابی امکان برنامه های تولید آینده نگر متکی است. این مدل 4سال پیش در یک شرکت تولیدکننده یکپارچه فولاد شیلی اجراشد، و در حال حاضر برای بهینه سازی برنامه ی کسب و کارش مورد استفاده قرار می دهد.

1-مقدمه

 به منظور بقا، تولیدکنندگان باید به صورت استراتژیک ترکیب محصول خود، قیمت های فروش، مقادیر، سطوح موجودی، ظرفیت تولید و غیره را برنامه ریزی نمایند. این امر نیازمند ارزیابی 2 مساله حیاتی است: امکان برنامه های تولید و هزینه های واحد محصولات. اگر یک شرکت فاقد مدل برآورد عملی باشد، ممکن است خود را به حجم کار بالای نامعقول متعهد نماید، که این باعث خواهد شد شرکت در انجام تعهدات خود کوتاهی کرده و حسن نیت مشتریان خود را از دست دهد (اسپیرمن و ژانگ، 1999). بر خلاف آن، شرکت می تواند یک خط مشی محافظه کارانه تری را اتخاذ کند، خود را به حجم تولید پایین محدود کرده و  سود خود را کاهش دهد. در همین راستا، شرکت باید پیش بینی مناسبی از هزینه های کل به عنوان یک وظیفه برنامه تولید به منظور به حداکثر رساندن درآمد خود داشته باشد. در غیر این صورت، محصولات پرسود ممکن است برای کالاهای بی ثمر و غیر سود آور مبادله گردند که رقابت شرکت را تحت تاثیر قرار می دهد…