Abstract
Introduction: Although improved anticoagulation therapy outcomes have been demonstrated in clinical trials evaluating warfarin patient self-management (PSM) programs, these studies did not provide detailed information regarding PSM program development and patient training
Objective: To evaluate the feasibility of and methods for developing and administering an education program to support a novel pilot warfarin PSM program
Methods: Patients receiving warfarin for atrial fibrillation were recruited to participate in a prospective, intervention-only, open-label pilot PSM program that released venipuncture international normalized ratio results to patients via a secure, online Web site. To support the pilot, a warfarin PSM education program with a dosing algorithm was developed and delivered to patients during a two-hour classroom session
Main Outcome Measure: A comparison of participants’ PSM competency test scores before and after attending the PSM program
Results: Forty-four patients attended the education program. The mean age of participants was 71 years and 50% were women. Patients declining study participation were older (p = 0.003) and had a greater burden of chronic disease (p = 0.005) than participants. Following PSM training, the mean competency score improved from 55.8% to 88.8% (p < 0.001), and the proportion achieving a passing score increased from 34.9% to 95.3% (p < 0.001). In the poststudy survey, 100% of responders perceived that PSM training prepared them to self-manage warfarin, and 92.9% of responders were comfortable changing warfarin doses on their own
Conclusion: Developing and administering a warfarin PSM education program for patients with atrial fibrillation was feasible. Improvement in PSM competency and high levels of self-reported comfort with warfarin PSM were identified
چکیده
مقدمه: اگرچه پیامدهای درمان ضد انعقادی حاصل از کارآزمایی بالینی تعیین اثربخشی برنامههای خود مدیریتی بیمار (PMS) در مصرف وارفارین، بهبودیافتهاند ولی این مطالعهها، اطلاعات دقیقی را در مورد ایجاد برنامهی PMS و آموزش بیمار، ارائه نمیدهند.
هدف: امکانسنجی ایجاد و اجرای برنامهی آموزشی و روشهای آن در حمایت از اجرای مقدماتی برنامهی جدید PSM در مصرف وارفارین.
روشها: بیمارانی که وارفارین را برای فیبریلاسیون دهلیزی دریافت میکردند در برنامهی PMS مقدماتی باز، مداخلهای و آیندهنگر شرکت کردند که در طول آن نسبت استاندارد بینالمللی وریدی دارو از طریق یک وبسایت آنلاین ایمن در اختیار بیماران قرار میگرفت. برنامهی آموزشی PSM مصرف وارفارین با الگوریتم تعیین دوز در حمایت از این کارآزمایی مقدماتی، ایجاد شد و در طول یک جلسهی دوساعته در اختیار بیماران قرار گرفت.
سنجش پیامد اصلی: مقایسهی نمرات آزمون صلاحیت PSM بیماران در قبل و بعد از دریافت برنامهی PSM.
نتایج: چهلوچهار بیمار، برنامهی آموزشی را دریافت کردند. میانگین سنی شرکتکنندگان برابر با 71 سال بود و 50 درصد از آنها زن بودند. بیمارانی که از شرکت در مطالعه انصراف دادند، مسنتر بودند (P=0.003) و نسبت بیشتری از آنها مبتلا به بیماریهای مزمن بودند (P=0.005). میانگین نمرات صلاحیت پس از آموزش PSM از 8/55 درصد به 8/88 درصد بهبود یافت (R<0.001) و نسبت دستیابی به نمرات قابلقبول از 9/34درصد به 3/95 درصد افزایش یافت (P<0.001). در نظرسنجی پس از مطالعه، 100 درصد از پاسخگویان معتقد بودند که آموزش PSM آنها را برای خود مدیریتی در مصرف وارفارین آماده میکند و 9/92% از آنها به راحتی میتوانستند دوز مصرفی وارفارین را با تکیه بر اطلاعات خودشان تغییر دهند.
نتیجهگیری: ایجاد و اجرای برنامهی آموزشی PSM برای مصرف وارفارین بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی مطلوب بوده است. بهبودی در صلاحیت PSM و سطوح بالای رضایت در کار با PSM وارفارین بر اساس گزارش شخصی بیماران به دست آمد.