Computer simulation using MRI scans of children is the only possible way to determine the microwave radiation (MWR) absorbed in specific tissues in children. Children absorb more MWR than adults because their brain tissues are more absorbent, their skulls are thinner and their relative size is smaller. MWR from wireless devices has been declared a possible human carcinogen. Children are at greater risk than adults when exposed to any carcinogen. Because the average latency time between first exposure and diagnosis of a tumor can be decades, tumors induced in children may not be diagnosed until well into adulthood. The fetus is particularly vulnerable to MWR. MWR exposure can result in degeneration of the protective myelin sheath that surrounds brain neurons. MWR-emitting toys are being sold for use by young infants and toddlers. Digital dementia has been reported in school age children. A case study has shown when cellphones are placed in teenage girls’ bras multiple primary breast cancer develop beneath where the phones are placed. MWR exposure limits have remained unchanged for 19 years. All manufacturers of smartphones have warnings which describe the minimum distance at which phone must be kept away from users in order to not exceed the present legal limits for exposure to MWR. The exposure limit for laptop computers and tablets is set when devices are tested 20 cm away from the body. Belgium, France, India and other technologically sophisticated governments are passing laws and/or issuing warnings about children's use of wireless devices

چکیده

شبیه سازی رایانه ای با استفاده از اسکن های MRI کودکان، تنها راه ممکن تعیین تشعشعات مایکرویو (MWR) جذب شده در بافت های خاص در کودکان است. کودکان نسبت به بزرگسالان MWR بیشتری را جذب می کنند چرا که بافت های مغز آنها جاذب قویتری هستند، جمجمه های آنها نازک تر بوده و اندازه نسبی آن کوچکتر است. MWR حاصل از دستگاه های بی سیم، به عنوان یک ماده سرطانزای محتمل در انسان بیان شده است. کودکان، زمانی که در معرض هر ماده سرطانزایی قرار می گیرند، نسبت به بزرگسالان در خطر بیشتری هستند. زیرا میانگین زمان نهفتگی بین اولین قرارگیری در معرض ماده سرطانزا و تشخیص یک تومور ممکن است دهها سال باشد. تومورهای بوجود آمده در کودکان، ممکن است تا زمانی که کودکان پا به دوره بلوغ نگذاشته، بطور کامل تشخیص داده نشوند. جنین به ویژه در مقابل MWR آسیب پذیر است. قرارگیری در معرض MWR می تواند سبب از بین رفتن غشای چربی حفاظتی شود که دور رشته های مغزی را احاطه کرده است. اسباب بازی های ساطع کننده MWR برای استفاده اطفال و کودکان نوپا فروخته می شوند. گزارش هایی ارائه شده که حاکی از جنون دیجیتال در کودکان مدرسه ای بوده است. یک مطالعه موردی ثابت کرده است زمانی که دختران نوجوان گوشی های همراه را در سینه بند خود می گذارند، سرطان های اصلی سینه در زیر محلی که گوشی قرار داده شده، پیشرفت می کند. محدودیت های قرارگیری در معرض MWR برای مدت 19 سال ثابت مانده است. کلیه سازندگان گوشی های هوشمند اخطاراتی داده اند که در آن حداقل فاصله ای که گوشی باید از کاربران آنها داشته باشد تا از حدود قانونی موجود برای قرارگیری در معرض MWR فراتر نرود، بیان شده است. محدودیت قرارگیری برای رایانه های لپ تاپ و تبلت ها زمانی که دستگاه ها 20 سانتیمتر دور از بدن آزمایش شدند، تعیین گردیده است. بلژیک، فرانسه، هند و سایر دولت های دارای فناوری قوی، این قوانین را تصویب و یا اخطاراتی را درمورد استفاده کودکان از دستگاه های بی سیم صادر کرده اند.

1-مقدمه

در این بخش به بحث در این موارد می پردازیم: میزان MWR را چگونه می توان محاسبه کرد؟ جذب بیشتر MWR توسط کودکان در مقایسه با بزرگسالان، طبقه بندی MWR به عنوان یک ماده سرطانزای (محتمل) رده 2B، حدود قانونی موجود برای قرارگیری انسان در معرض MWR و حدود قانونی موجود قرارگیری بیشتر کودکان در معرض تشعشعات را در بر نمی گیرند...