This paper attempts to demonstrate challenges and opportunities in design education in greater China, by focusing on two diverse steps of teaching design creativity, while depicting experimental design curricula. Two programs have been run in two different universities in Hong Kong and in Shanghai. Both cases tackle with deployment of unconventional content that departed from the methodology used to-date on the particular programs or level of education, in an attempt to generate alternatives of conventional teaching patterns of design. The initial discussion is articulated around the Summer Program in Architecture at The University of Hong Kong, which aimed to teach design and creativity to an audience with minimum to none previous experience and encourage them to choose this path as well as the particular institution for their further education. The second part is conveyed through a Graduate Studio at the College of Architecture and Urban Planning at Tongji University in Shanghai, which aimed to explore connections between use of crafts and digital processes in architecture design and form making. In both programs, design tasks are based on basic perception levels of space and form, which have been investigated progressively by students, through correlated workshops and lecture topics that have been also discussed in the sub-sections. The paper is concluded by emphasizing the improvement of students’ abilities, skills and expertise in relation to the diversity of the groups

چکیده

این مقاله، از طریق تمرکز بر دو مرحله متفاوت آموزش خلاقیت طراحی، در حین شرح برنامه های درسی طراحی تجربی، در جهت نشان دادن چالش ها و فرصت های موجود در آموزش طراحی در چین بزرگ، تلاش می کند. دو طرح، در دو دانشگاه مختلف واقع در هنگ کنگ و شانگهای، اجرا شده اند. هر دو طرح، مواجه با ایجاد محتوای غیرمتعارفی بودند که این امر در تلاش برای ایجاد جایگزین هایی برای الگوهای آموزشی متعارف، از سوی روش شناسی استفاده شده در طرح ها یا سطوح آموزشی خاص بمنظور به روز رسانی، نادیده گرفته شده بود. بحث اولیه، با هدف آموزش طراحی و خلاقیت به مخاطبان با حداقل یا هیچ تجربه قبلی و تشویق آنها به انتخاب این مسیر و همچنین با هدف انتخاب موسسه ای خاص برای آموزش های بعدی خود، در قالب طرح تابستانی رشته معماری در دانشگاه هنگ کنگ شرح داده شده است. بخش دوم بحث، با هدف کشف روابط موجود بین کاربرد صنایع دستی و فرآیندهای دیجیتال در طراحی معماری و قالب بندی از طریق کارگاه دوره کارشناسی ارشد در دانشکده معماری و برنامه ریزی شهری دانشگاه Tongji شانگهای، انتقال داده شده است. در هر دو برنامه، فعالیت های طراحی بر سطوح برداشت اساسی از فضا و فرم مبتنی شده اند، که این سطوح به تدریج، از طریق کارگاه ها و موضوعات سخنرانی مرتبط از سوی دانشجویان بررسی شده اند که این موارد در بخش های فرعی نیز مورد بحث قرار گرفته اند. با تاکید بر بهبود توانایی ها، مهارت ها و تخصص دانشجویان وابسته به گروه های متنوع، از مقاله نتیجه گیری شده است.

1-مقدمه

جدا از چالش های مربوط به آموزش خلاقیت طراحی که به طور بالقوه ای به سیستم آموزشی ایستا و تعلیم دهنده مرتبطند، این مقاله در نظر دارد تا دستورالعمل برنامه های آموزش طراحی تجربی ایجاد شده را، از طریق اجتناب از تکرار هر کلیشه و یا تکرار روش های آموزشی کلیشه ای، منعکس کند. این مقاله، از طریق پیاده سازی در دانشگاه هنگ کنگ و دانشگاه Tongji، ساختارها و ستاده های کارگاهی متنوع را از طریق بحث در مورد آنها، در تمامی بخش های فرعی بدست آمده، نشان می دهد.

بحث، با ارائه اهداف آموزشی و دستورالعمل طراحی که بطور فوق العاده ای در پیشرفت برنامه درسی مربوط به هر طرح موثر بوده اند، شروع می شود. بحث، با تبیین استراتژی های آموزشی و تکالیف هر طرح، ادامه پیدا کرده، و از بحث با اظهار نظرهای پایانی، نتیجه گیری می شود...