Abstract
This paper examined the factors associated with the accumulation of technological capability among metalworking firms in Nigeria. A questionnaire was administered to 200 firms, of which 133 (66.5%) responded. Data were gathered on internal and external factors which are believed to influence capability build-up in the firms. The empirical evidence suggests that prior work experience of the entrepreneur, in-house training of technical staff and networking with the industry association had significant and positive influence on the accumulation of firm-level technological capability. Collaboration between the firms and research institutes was found to be weak. We conclude that firm-specific assets such as entrepreneurs’ training and experience as well as in-house training are highly important for the build-up of technological capability in developing country firms. The relative importance of interaction through the industry association casts some doubt on the relevance of university-industry interactions for these firms
چکیده
این مقاله، عوامل مرتبط با مجموعه قابلیت های فناورانه را در بین شرکت های فلزسازی در کشور نیجریه مورد بررسی قرار می دهد. پرسشنامه بین 200 شرکت تقسیم شد که 133 شرکت ( 65.5 %) به آن پاسخ دادند. داده ها بر طبق عوامل داخلی و خارجی که تصور می شد توانایی ساخت شرکت ها را تحت تاثیر قرار دهد جمع آوری شد. شواهد تجربی نشان می دهد که کارهای قبلی کارافرینان، آموزش های درون سازمانی کارکنان فنی و صنعت اهمیت زیادی دارند و همچنین تاثیر مثبتی بر قابلیت فناورانه شرکت ها می گذارند. تشریک مساعی بین شرکت ها و انستیتو های تحقیقاتی بسیار ضعیف ارزیابی شد. ما نتیجه می گیریم که دارایی های خاص شرکت از جمله آموزش کارآفرینان و همچنین آموزش های درون سازمانی، اهمیت زیادی در ارتقا قابلیت های فناورانه شرکت ها در کشور های در حال توسعه دارد. اهمیت نسبی تعامل از طریق صنعت مدیون اثر متقابل دانشگاه-صنعت برای این شرکت ها است.
1-مقدمه
در پرداختن به پیشرفت های کند صنعتی در کشور های آفریقایی، سیاست های مختلفی اتخاذ شده است. یکی از این سیاست ها، انتقال فناوری بین المللی به عنوان یکی از عوامل مهم برای موفقیت کشور های جدیدا صنعتی شده (NIC) در خاورمیانه و جنوب شرق آسیاست. انتقال فناوری یک انگیزه برای دولت ها در کشور های آفریقایی صنعتی شده و کشور های جدیدا صنعتی شده به منظور پشتیبانی فنی برای توسعه اقتصاد داخلی شان است. فناوری های وارداتی، شایستگی داخلی را از طریق درک چگونگی، توسعه مهارت ها و همچنین رشد اشتغال افزایش می دهد...