Polymer modified steel fiber-reinforced concretes were produced with addition of both steel fibers and a styrene butadiene rubber emulsion (SBR). Both flexural and compressive strength of the composites after 28 days curing were tested. Microstructures of the composites were analyzed by using scanning electron microscope and mercury intrusion porosimetry. Results show that the addition of steel fibers increases both flexural and compressive strength of the composites. The flexural strength increases significantly when containing 3–10 wt.% SBR. The optimal use of SBR is 5 wt.%. However, the compressive strength may decrease with the addition of SBR. When the addition arrives 10 wt.%, a 16% reduction is observed. The overall porosity and pore size distribution of the composites vary with SBR content. The addition of 3 or 5 wt.% SBR can refine the pore size distribution. Interweaving polymer films were observed in the composites

بتن های مسلح الیافی فولادی و پلیمری اصلاح شده با اضافه کردن الیاف فولادی و امولسیون رزین استایرن بوتادین (SBR) تولید می شود. هم مقاومت فشاری و هم خمشی پس از 28 روز عمل آوری آزمایش شده اند. ریز ساختار کامپوزیت ها با استفاده از اسکن میکروسکپ الکترونی و تخلخل سنج نفوذ جیوه بررسی شده اند. نتایج نشان می دهد که افزودن الیاف فولادی باعث افزایش مقاومت خمشی و فشاری کامپوزیت ها می شود. مقاومت خشمی به طور قابل توجهی با میزان 3 تا 10 درصد وزنی SBR افزایش می یابد. میزان بهینه SBR، 5 درصد وزنی می باشد، اگر چه ممکن است که مقاومت فشاری با اضافه کردن SBR کاهش یابد. وقتی که میزان SBR به 10 درصد افزایش یابد، یک کاهش 16درصدی مشاهده شده است. میزان تخلخل و دامنه اندازه خلل و فرج با میزان SBR تغییر می کند. اضافه کردن 3 تا 5 درصد وزنی SBR می تواند دامنه اندازه خلل و فرج را تصحیح می کند. فیلم های پلیمری به هم بافته شده در کامپوزیت ها مشاهده شده است.

 بتن های سیمانی که حاوی الیاف فولادی کوتاه در آن هستند، مصالح سازه ای هستند که بدلیل افزایش تقاضای خصوصیات سازه ای بهتر، به سرعت اهمیت پیدا کرده اند. این کامپوزیت ها مقاومت های کششی و فشاری خوب، جمع شدگی خشک شدگی پایین، سختی بالا، جذب انرژی زیاد و دوام زیادی از خود نشان داده اند. این به خاطر تمایل پخش شدگی ریزترک ها در خمیرهای سیمانی می باشد که به دلیل پیوند موضعی میان الیاف و خمیر به  وسیله الیاف متوقف می شوند. مطالعات نشان می دهد که پیوند سطحی میان الیاف و خمیر سیمان بدلیل چسبندگی، اصطکاک و قفل شدن مکانیکی آنها می باشد. در بیشتر موارد، الیاف فولادی بعد از قطع پیوند بیرون کشیده شده اند....