We document that CEO risk-taking incentives induced by stock option compensation increase a bank’s contribution to systemic distress risk and systemic crash risk through reacting to common risk exposure of the banking industry. We also find that this relation operates through channels of engagement in non-interest income-generating activities and maturity mismatch associated with short-term debt financing. Further analysis reveals that CEO option-based risk-taking incentives increase investments in innovative financial products that form naturally interconnected networks, which increase systemic risk. Finally, we show that market illiquidity and financial crisis accentuate the relation between CEO risk-taking incentives and systemic risk

چکیده

ما نشان می دهیم که انگیزه های ریسک پذیری CEO که ناشی از جبران اختیار معامله سهام است، سهم بانک را در ریسک آشفتگی سیستماتیک و ریسک سقوط سیستماتیک از طریق واکنش به در معرض قرارگرفتن صنعت بانکداری در ریسک عادی، افزایش می دهد. همچنین دریافتیم که این رابطه از طریق کانال های تعامل در فعالیت های تولید درآمد بدون بهره و عدم تطابق سررسید مربوط به تامین مالی کوتاه مدت، عمل می کند. تحلیل های بیشتر نشان داد که انگیزه های ریسک پذیری مبتنی بر اختیار معامله مدیرعامل، سرمایه گذاری ها در محصولات مالی نواوری که شبکه های به هم پیوسته ای را به صورت طبیعی شکل می دهند، افزایش می دهد که این امر ریسک سیستماتیک را افزایش می دهد. سرانجام، نشان می دهیم که نقدینگی بازار و بحران مالی بر رابطه بین انگیزه های ریسک پذیری مدیرعامل و ریسک سیستماتیک تاکید دارد.

1-مقدمه

این مقاله رابطه بین انگیزه های ریسک پذیری مدیر عامل بانک که ناشی از جبران اختیار معامله سهام است و سهم بانک در ریسک سیسماتیک، یعنی ریسک ورشکستگی کل سیستم بانکی، را بررسی می کند. در پی بحران مالی 2008-2009، اثر جبران تشویقی مدیرعامل بر بحران مالی از جانب قانون گذاران بانکی، مطبوعات عامه پسند و محققان دانشگاهی مورد توجه قرار گرفت و بحث های داغی درباره آن انجام شد...