Internet was developed as a packet data network where users and data sources (server) with specific IP addresses interacted over a pre-established communication channel. This model of client–server data communication has evolved into a peer-to-peer mode of data sharing in recent times. Applications like, YouTube, Bit Torrent, social networks have revolutionized the idea of user generated contents. Modern users care only for specific data items irrespective of their sources. So, the idea of using IP addresses to identify servers hosting a particular content is losing its importance. Moreover, want of IP addresses is a challenging issue haunting the Internet community since long. The need of the time is a content-centric networking platform where data hosts are of less importance, and Named Data Networking (NDN) has been proposed to that end. NDN allows users to float a data request without any knowledge about the hosting entity. NDN can handle user mobility, security issues more efficiently than the current Internet. Although NDN has been proposed in 2010, so far, there is no survey paper studying its architecture and various schemes proposed for its different characteristic features, like, naming, adaptive forwarding and routing, caching, security, mobility, etc. In this paper, we introduce a novel taxonomy to study NDN features in depth. We have also covered several NDN applications. We conclude our survey by identifying a set of open challenges which should be addressed by researchers in due course

چکیده

اینترنت به عنوان یک شبکه از داده های بسته ای ایجاد شده بود که در آن، کاربران و منابع داده (سرور) که دارای آدرس های خاص IP هستند، در یک کانال ارتباطیِ از پیش تعیین شده با هم کار می کنند. در سالهای اخیر این مدلِ انتقال اطلاعات میان مشتری - سرور (client-server data communication) به یک مدل نظیر به نظیرِ اشتراک اطلاعات بدل شده است. اپلیکیشن هایی نظیر یوتیوب، بیت تورنت، و شبکه های اجتماعی انقلابی اساسی در ایده و مفهومِ “ محتواهای ایجاد شده توسط کاربر” ایجاد نموده اند. کاربران امروزی، صرف نظر از منابع داده ها، تنها به آیتم های مشخص داده ها توجه دارند. بنابراین ایده استفاده از آدرس IP جهت شناسایی سرورهایی که یک محتوای بخصوص را میزبانی می کنند، در حال ازدست دادن اهمیت خود هستند. علاوه براین، نیاز به آدرس IP از گذشته، مسئله ای چالش برانگیز نزد گروه ها و جوامعی که با اینترنت سروکار دارند بوده است. لازمه و نیاز به “زمان” یک خط مشی در شبکه بندی محتوامحور می باشد که در آن هاست های داده یا میزبانان اطلاعات (data host) از اهمیت کمتری برخوردار هستند، و به این منظور شبکه بندی داده های نامگذاری شده (NDN) مطرح شد. NDN به کاربران اجازه می دهد تا بدون آگاهی از وجود هاستینگ یا میزبانی، درخواست دادۀ خود را جهت بررسی اضافه کنند. NDN از پویایی (حرکت) کاربر و سایر مسائل امنیتی به طور موثرتری نسبت به اینترنت کنونی پشتیبانی می کند. باوجوداینکه NDN در سال 2010 مطرح شده، تاکنون هیچ گونه مقاله ای اجمالی نوشته نشده که معماری و طرح های مختلفِ آن را که برای ویژگی های خاص مختلف آن نظیر نامگذاری، ارسال تطبیقی و مسیرگزینی، ذخیره نهانی (کشینگ)، امنیت، پویایی و غیره، مطرح شده، مورد مطالعه قرار دهد. در این مقاله، یک طبقه بندی نوین جهت مطالعه مفصل مشخصاتِ NDN مطرح می کنیم. همچنین چندین مورد از کاربردهای NDN را نیز تحت پوشش قرار می دهیم. بررسی خود را با مشخص کردنِ مجموعه ای از چالش های حل نشده که باید در موقعِ خود توسط محققان عنوان شوند، به اتمام می رسانیم.

1-مقدمه

بیش از سی سال پیش، اینترنت به عنوان یک مکالمه نقطه به نقطه میان دو میزبان یا هاست انتهایی طراحی شده بود که به کاربران اجازه می داد تا اطلاعات و داده ها را از سرورهای معلوم و شناخته شده بازیابی کنند. پس از مطرح شدهِ پشته پروتکل TCP/IP، سوییچینگِ بسته به کاربران این اجازه را داد تا بسته های متنی، صوتی و ویدئویی را برروی اینترنت ارسال کنند...