Incorporating the increase of shear modulus with depth (z) by using a depth exponent p, the response of linear visco-elastic ground under steady state harmonic vibration was examined. The soil mass lying above the rigid base was discretized into a large number of horizontal layers. For a given vertical thickness (H_r) of the upper ground material in the first mode of resonance, it was noted that the resonant frequency (f_r) as well as the values of amplification factor (M_f) and the stress reduction coefficient (C_d) at a given z∕H_r can be computed as a function of p and D, where D is the damping ratio of the material. An increase in DD leads to (1) an increase in C_d ; (2) a very little increase in f_r; and (3) a decrease in M_f. On the other hand, an increase in p causes: (1) an increase in f_r; (2) a marginal increase in M_f; and (3) a decrease in C_d. It was evident that the values of M_f  and C_d at a given depth will be affected significantly by changes in the chosen thickness of the soil deposit in resonance  

چکیده

در این مقاله افزایش مدول برشی با عمق (z) با استفاده از متغیر p همراه با پاسخ خطی ویسکو الاستیک زمین تحت ارتعاش هارمونیک ماندگار مورد بررسی قرار گرفته شده است. توده خاک بالای پایه صلب به چند لایه افقی متعدد تقسیم بندی شده است. در مورد ضخامت قائم مشخص (H_r) مصالح فوقانی زمین در مود اول تشدید، این طور نتیجه گیری شده است که فرکانس تشدید (f_r) و همچنین مقدار ضریب تشدید (M_f) و ضریب کاهش تنش (C_d) در یک z∕H_r مشخص به صورت تابعی از p و D قابل محاسبه می باشد که D نسبت میرایی ماده می باشد. افزایش D منجر به (1) افزایش C_d، (2) افزایش جزئی f_r و (3) افزایش M_f می گردد. به عبارت دیگر، افزایش P منجر به (1) افزایش f_r، (2) افزایش جزئی M_f و (3) کاهش C_d می گردد. مشخص است که مقادیر M_f و C_d در یک عمق مشخص تحت تاثیر تغییرات ضخامت انتخاب شده توده خاک در تشدید به صورت قابل توجه قرار دارد.

1-مقدمه

ظرفیت روانگرایی زمین اغلب با کمک روش ساده ارائه شده توسط سید و ادریس (1971) مورد بررسی قرار می گیرد. در این روش، تنش برشی ناشی از وقوع زلزله در عمق z به وسیله ضرب ضریب کاهش تنش C_d به تنش برشی مورد انتظار در صورت صلب بودن توده خاک بالای عمق z می باشد. مقدار C_d به وسیله سید و ادریس (1971) برای زلزله های مختلف و شرایط مختلف خاک با در نظر گرفتن توده ماسه در 50 ft فوقانی محاسبه شده است (15.25m)؛ تغییرات C_d با عمق در یک محدوده ممکن ارائه شده است. در مورد زمین با داشتن مدول برشی ثابت با افزایش عمق تحت تحریک هارمونیک افقی ماندگار، با توجه به تحقیق هاروپ-ویلیامز (1988) می توان دریافت که اگر 15.25 متر فوقانی توده خاک در مود اول رزونانس در نظر گرفته شود، نسبت میرایی 0.4 متناظر با میانگین ضریب کاهش تنش ارائه شده توسط سید و ادریس (1971) می باشد...