Abstract
In the deregulated framework in place in most power systems, a significant part of the energy is traded through auctions on day-ahead markets where agents submit bids to either buy or sell energy. When defining a bidding strategy, generators usually resort to models that anticipate and simulate agent interactions. The residual demand curve (RDC), a well-known approach to representing competitor behaviour, enables generators to formulate effective oligopolistic strategies. One way to estimate and build an RDC is to use information available about other agents’ bids on previous and comparable days as a reference. This basic approach to market modelling has proven useful in the past in European power exchanges. In the current context, however, characterised by substantial market penetration on the part of non-dispatchable renewable resources, the suitability of this method of RDC building may need to be tested. This paper first analyses how the results of day-ahead auctions on European power exchanges have been affected by the growing penetration of renewable energy. It then questions both the use of RDC as an approach in this changing context and the aforementioned simplified estimation method to compute these curves. The discussion is illustrated with empirical evidence from the Iberian market
چکیده
در چارچوب بازبینی شده در مکانی در اغلب سیستمهای قدرت، قسمت مشخصی از انرژی از طریق مزایده در بازارهای مابعد معامله شده است که عوامل پیشنهادها را هم برای خرید و هم برای فروش انرژی ثبت میکنند. زمان تعریف یک راهبرد پیشنهاددهی، معمولاً تولید کنندگان مجدداً به مدلهایی که تعاملات عامل را پیش بینی و شبیه سازی میکنند، دسته بندی میشوند. منحنی تقاضای باقیمانده (RDC)، روشی مشهور جهت نمایش رفتار رقیب میباشد که تولیدکنندگان را وادار به فرمولبندی راهبردهای انحصاری موثر میکند. راهی برای تخمین و ساخت یک RDC استفاده از اطلاعات موجود در رابطه با سایر پیشنهادات عوامل در رئزهای قبلی و قابل مقایسه بعنوان یک مرجع میباشد. روش اساسی برای مدلسازی بازار بطور مفیدی در گذشته در تبادلات برق اروپا اثبات شده است. اگرچه، در زمینه جاری، مشخص است که نفوذ قابل توجه بازار در قسمتی از منابع تجدید پذیر دیسپاچ نشدنی، صلاحیت این روش پیشنهاددهی ساختمان RDC ممکن است به آزمایش احتیاج داشته باشد. این مقاله در ابتدا تحلیل میکند که چگونه نتایج مزایده های روز مابعد را بر روی تبادلات برق اروپا بر روی نفوذ فزاینده انرژی تجدید پذیر تاثیر میگذارد. سپس هم استفاده از RDC بعنوان روشی در زمینه تغییر و هم روش تخمین ساده شده فوق جهت محاسبه این منحنیها را مورد سوال قرار میدهد. بحث با شواهد تجربی از بازار ایبری نشان داده شده است
1-مقدمه
در چارچوب رقابتی که بر تولید برق در چندین سیستم قدرت الکتریکی حکم میکند، درآمدهای شرکت تولید (GenCo) بطور وسیعی به قابلیت تولیدکنندگان برای اتخاذ یک راهبرد پیشنهاددهی مناسب برای بازارهای کوتاه مدت، بستگی دارد. این امر بخصوص در بازارهای اروپا صحیح میباشد که به دو دلیل اصلی، حول تبادلات برق (PX) عمل میکند [16]. از طرف دیگر طراحی مزایده بر اساس پروتوکلهایی پیشنهاددهی بنام نیمه پیچیده و قانون قیمت گذاری خطی جهت طراحی یک راهبرد پیشنهاددهی (که همواره مشخص نمیباشد) نیازمند GenCo است که بطور دقیق تمام قیمتهای بهره برداری را درونی سازی نماید. در طرف دیگر، GenCo بزرگ میتواند کل نمونه کار های تولیدشان را جهت سرمایه گذاری بر (لزوماً تایید شه نیست) راهبردهای انحصاری، بهینه سازد...