The recent economic and financial turmoil raises the question on how global economic growth affects agricultural commodity markets and, hence, food security. To address this question, this paper assesses the potential impacts of faster economic growth in developed and emerging economies on the one hand and a replication of the recent economic downturn on the other hand. The empirical analysis uses AGLINK-COSIMO, a recursive-dynamic, partial equilibrium, supply–demand model. Simulation results demonstrate that higher economic growth influences demand more than supply, resulting in higher world market prices for agricultural commodities. Emerging economies tend to import more and to stock less in order to cover their demand needs, while the rest of the world increases its exports. The modelled faster economic growth also helps developing countries to improve their trade balance, but does not necessarily give them the incentive to address domestic food security concerns by boosting domestic consumption. A replication of an economic downturn leads to lower world prices, and while the magnitude of the effects decreases over time, markets do not regain their baseline levels within a 5-year period. Due to the lower world market prices, developing countries import more and increase their per capita food calorie intake. However, as developing countries become more import dependent, this also implies that they become more vulnerable to disruptions in agricultural world markets

چکیده

آشفتگی اخیر اقتصادی و مالی سوالی را در مورد نحوه رشد کلی اقتصادی بر روی بازارهای کالا های کشاورزی و، از این رو، امنیت غذایی اثر می ­گذارد را بر انگیخت. برای پرداختن به این سوال، این مقاله اثرات بالقوه رشد اقتصادی سریع­ تر را در اقتصادهای توسعه یافته و در حال ظهور از یک طرف و تکرار رکود اقتصادی اخیر از سوی دیگر را ارزیابی می ­کند. تجزیه و تحلیل تجربی از AGLINK-COSIMO، مدل عرضه و تقاضا، تعادل نسبی، بازگشتی پویا استفاده می­ کند. نتایج شبیه­ سازی نشان می ­دهد که رشد اقتصادی بالاتر تقاضا را بیشتر از عرضه متاثر می ­کند، و منجر به قیمت ­های بازار جهانی بالاتر برای محصولات کشاورزی می ­شود. اقتصادهای در حال ظهور تمایل به واردات بیشتر و ذخیره کمتر به منظور پوشش نیازهای تقاضایی آنها دارند، در حالی که بقیه جهان صادرات خود را افزایش می ­دهد. رشد اقتصادی سریعتر مدل ­سازی شده نیز به کشورهای در حال توسعه برای بهبود تراز تجاری خود کمک می کند، اما لزوما به آنها انگیزه ­ای برای رسیدگی به امنیت غذایی داخلی با تقویت نگرانی مصرف داخلی نمی ­دهد. تکرار رکود اقتصادی منجر به کاهش قیمت ­های جهانی می ­شود، و در حالی که میزان اثرات در طول زمان کاهش می ­یابد، بازارها مراحل پایه خود را در یک دوره 5 ساله مجددا به دست نمی ­آورند. با توجه به قیمت­ های پایین­ تر در بازار جهانی، کشور های در حال توسعه افزایش واردات می ­دهند و مصرف کالری غذایی سرانه خود را افزایش می­ دهند. با این حال، وابسته­ تر شدن کشورهای در حال توسعه به واردات، همچنین نشان می­ دهد که بیشتر نسبت به اختلالات ایجاد شده در بازارهای کشاورزی جهان آسیب­ پذیر می ­شوند.

1-مقدمه

بحران جهانی قیمت مواد غذایی در سال 2008 و پیک­ های قیمت مواد غذایی پس از آن موضوع امنیت غذایی را به بالای دستور کار بین­المللی برگرداند. سوالات انتقادی در مورد اینکه چگونه فقرا (به ویژه کسانی که واردکننده خالص هستند، و از این رو به خرید مواد غذایی از خارج از کشور وابستگی دارند) می ­توانند نیازهای مصرف خود را تامین کنند مطرح شده است...