Medical doctors who perform C-arm fluoroscopy-guided procedures are exposed to X-ray radiation. Therefore, radiation-protective shields are recommended to protect these doctors from radiation. For the past several years, these protective shields have sometimes been used without regular inspection. The aim of this study was to investigate the degree of damage to radiation-protective shields in the operating room 

This study investigated 98 radiation-protective shields in the operation rooms of Konkuk University Medical Center and Jeju National University Hospital. We examined whether these shields were damaged or not with the unaided eye and by fluoroscopy 

There were seventy-one aprons and twenty-seven thyroid protectors in the two university hospitals. Fourteen aprons (19.7%) were damaged, whereas no thyroid protectors (0%) were. Of the twenty-six aprons, which have been used since 2005, eleven (42.3%) were damaged. Of the ten aprons, which have been used since 2008, none (0%) was damaged. Of the twenty-three aprons that have been used since 2009, two (8.7%) of them were damaged. Of the eight aprons used since 2010, one (12.3%) was damaged. Of the four aprons used since 2011, none (0%) of them were damaged. The most common site of damage to the radiation-protective shields was at the waist (51%) of the aprons 

As a result, aprons that have been used for a long period of time can have a higher risk of damage. Radiation-protective shields should be inspected regularly and exchanged for new products for the safety of medical workers

چکیده

پزشکانی که فرایندهای فلوروسکوپی هدایت شده سی آرم را انجام می­دهند، در معرض تابش اشعه X قرار دارند. بنابراین لباسهای محافظ در برابر تابش، به منظور محافظت از آنها در برابر تابش اشعه X بسیار توصیه شده است. در سالهای قبل، این لباسهای محافظ، بدون بازرسی­های منظم به کار برده می­شده­اند. هدف از این مقاله، بررسی درجه آسیب وارده به لباسهای محافظ در برابر تابش در اتاق عمل بود.

در این مقاله 98 لباس محافظ در اتاقهای عمل مرکز پزشکی دانشگاه Konkuk و بیمارستان دانشگاه ملی Jeju، مورد بررسی قرار گرفتند. برای این کار بررسی گردید که آیا آسیب دیدگی این لباسها، با استفاده از چشم غیر مسلح و فلوروسکوپی، قابل اندازه­گیری هست یا خیر؟

در این دو بیمارستان دانشگاه، 71 جلیقه و 27 محافظ تیروئید وجود داشت. 14 جلیقه (19.7%) آسیب دیدند، در حالیکه هیچ محافظ تیروئیدی (0%) آسیب ندید. از 26 جلیقه­ای که از سال 2005 مورد استفاده قرار گرفته اند، 11 جلیقه (42.3%) آسیب دیدند. از 10 جلیقه­ای که از سال 2008 مورد استفاده قرار گرفتند، هیچ کدام (0%) آسیب ندیده بود. از 23 جلیقه­ای که از سال 2009 مورد استفاده قرار گرفته­اند، 2 جلیقه (8.7%) آسیب دیده بود. از 8 جلیقه­ای که از سال 2010 مورد استفاده قرار گرفته بودند، یک جلیقه (12.3%) آسیب دیده بود. از 4 جلیقه استفاده شده از سال 2011، هیچکدام (0%) آسیب ندید. رایج ترین نقطه اسیب دیدگی در لباسهای محافط در برابر تابش، میانه جلیقه بود.

به طور کلی، جلیقه­هایی که در یک دوره طولانی به کار گرفته شده بودند، خطر آسیب دیدگی بالاتری دارند. لباسهای محافظ در برابر تابش باید به طور منظم مورد بازرسی قرار گیرند و برای ایمنی پرسنل پزشکی با محصولات جدیدتر تعویض گردند.

فلوروسکوپی سی آرم، به مقدار زیادی به کار برده می­شود و به طور کامل برای پزشکی درد مدرن ضروریست. پزشکانی که فراندهای فلوروسکوپی هدایت شده سی آرم را انجام می­دهند، در معرض تابش اشعه ایکس قرار دارند. با افزایش مداوم در استفاده جهانی از عکس برداری اشعه ایکس، چالشهای جدیدی برای محافظت از پرسنل پزشکی به وجود می­آید. میزان تابش جذب شده به وسیله بافتهای یک انسان، باعث افزایش خطر اثرات بیولوژیکی می­شود. این اثرات به شکل وسیعی به دو گروه تقسیم می­شوند. اثرات اولیه شامل سندرم تشعشع حاد، آسیبهای بافتی بر روی پوست یا بیضه، اثرات هماتولوژیک و اثرات سیتوژنتیک می­باشد...