Although business process management (‘BPM’) is a popular concept, it has not yet been properly theoretically grounded. This leads to problems in identifying both generic and case specific critical success factors of BPM programs. The paper proposes an underlying theoretical framework with the utilization of three theories: contingency, dynamic capabilities and task technology fit. The main premise is that primarily the fit between the business environment and business processes is needed. Then both continuous improvement and the proper fit between business process tasks and information systems must exist. The underlying theory is used to identify critical success factors on a case study from the banking sector

چکیده

امروزه، اگرچه مدیریت فرآیند کسب و کار (BPM) را می‌توان مفهومی رایج دانست ولی در حال حاضر این مفهوم به شکلی نظری پایه‌گذاری نشده است. این امر باعث شده تا مسائل و مشکلاتی در تشخیص فاکتورهای اساسی تأثیرگذار بر روی برنامه‌های PBM رخ دهد. در این مقاله قصد داریم تا چارچوبی تئوریک را با بکار گیری سه تئوری ارائه دهیم: احتمال، قابلیت پویا و تطبیق وظیف-فناوری. فرضیه‌ی اصلی این است که بین محیط کسب و کار فرآیند کسب و کار باید همخوانی و تطابق وجود داشته باشد. از این رو، بهبود مستمر و تطابق و همخوانی مناسب بین فرآیند کسب کار و سیستم‌های اطلاعاتی باید شکل گیرد. از نظریه ای که ارائه می‌دهیم به منظور تشخیص فاکتورهای اساسی در موفقیت در بخش بانکداری استفاده می‌شود.

1-مقدمه

حدود 40 سال است که مسئله‌ی تطابق و هم‌خوانی در بین سازمان، و ساختار، استراتژی، فرآیندها و فناوری آن به یک مبنایی برای نظریه‌پردازی و پژوهش مبدل گشته است (کانلسی، لیتیک و پائول 1999). تغییر محیط اقتصادی، منجر به افزایش گرایش و تمایل افراد به بهبود فرآیندهای کسب و کار سازمانی و ارتقای کارائی سازمان‌ها گردیده است (مک کوماک و همکاران، 2001). یکی از حوزه‌هایی که با این چالش‌ها روبرو می‌باشد، حوزه‌ی مدیریت فرآیند کسب و کار (BPM) بوده که بیش از یک دهه است که مقالات و پژوهش‌های زیادی در این حوزه ارائه گردیده است...