Prostate cancer (PCa) is a leading cause of cancer-related death of men globally. Since its introduction, there has been intense debate as to the effectiveness of the prostate specific antigen (PSA) test as a screening tool for PCa. It is now evident that the PSA test produces unacceptably high rates of false positive results and is not prognostic. Here we review the current status of molecular biomarkers that promise to be prognostic and that might inform individual patient management. It highlights current efforts to identify biomarkers obtained by minimally invasive methods and discusses current knowledge with regard to gene fusions, mRNA and microRNAs, immunology, and cancer-associated microparticles

چكيده

سرطان پروستان (PCa) شايع‌ترين دليل مرگ و مير مرتبط با سرطان در سرتاسرجهان است. از زمان معرفي آنتي‌ژن ويژه پروستات (PSA)، بحث‌ شديدي در خصوص اثربخشي آن به عنوان ابزار غربالگري براي ‍PCa، صورت گرفته است. اكنون مشخص شده است كه آزمايش PSA، نسبت نتايج مثبت كاذب غيرقابل بالايي ايجاد مي‌كند و پيش‌بينانه نيست. در اينجا ما وضعيت موجود نشانگرهاي زيستي مولكولي را بررسي مي‌كند كه اميد آن مي‌رود پيش‌بينانه باشند و ممكن است به مديريت بيماران فردي كمك كنند. با اين كار تلاش‌هاي موجود براي شناسايي نشانگرهاي زيستي بدست آمده بوسيله روش‌هاي كمتر تهاجمي را برجسته مي‌شود و در مورد دانش موجود در خصوص تركيبات ژني، mRNA و ميكروRNAها، ايمونولوژي و ريزذرات مرتبط با سرطان، بحث مي‌شود.

1-مقدمه

سرطان پروستات (PCa) دومين دليل شيوع مرگ و مير ناشي از سرطان در مردان و رايج‌ترين بدخيمي‌هاي غيرپوستي مربوط به مردان در دنياي غرب است [1]. آمارهاي اخير از موسسه سرطان پروستات استراليا [2] نشان مي‌دهد درست همانطور كه هر ساله مردان زيادي به خاطر PCa مي‌ميرند، زنان زيادي نيز به خاطر سرطان سينه مي‌ميرند. در استراليا تنها 120.000 نفر داراي PCa زندگي مي‌كنند، هر ساله 20.000 مورد جديد تشخيص داده مي‌شود و تقريباً 3.300 نفر هر ساله مي‌ميرند [2]. به لحاظ جهاني، اين شرايط برابر با يك مرگ ناشي از PCa در هر چهار دقيقه است...