Abstract
Animal and plant population monitoring programs are critical for identifying species at risk, evaluating the effects of management or harvest, and tracking invasive and pest species. Nevertheless, monitoring activities are highly decentralized, which makes it difficult for researchers or conservation planners to get a good general picture of what real-world monitoring programs actually entail. We used a Web-based survey to collect information on population monitoring programs. The survey focused on basic questions about each program, including motivations for monitoring, types of data being collected, spatiotemporal design of the program, and reasons for choosing that design. We received responses from 311 people involved in monitoring of various species and used these responses to summarize ongoing monitoring efforts. We also used responses to determine whether monitoring strategies have changed over time and whether they differed among monitoring agencies. Most commonly, monitoring entailed collection of count data at multiple sites with the primary goal of detecting trends. But we also found that goals and strategies for monitoring appeared to be diversifying, that area-occupied and presence-absence approaches appeared to be gaining in popularity, and that several other promising approaches (monitoring to reduce parameter uncertainty, risk-based monitoring, and directly linking monitoring data to management decisions) have yet to become widely established. We suggest that improved communication between researchers studying monitoring designs and those who are charged with putting these designs into practice could further improve monitoring programs and better match sampling designs to the objectives of monitoring programs
چکیده
برنامه های پایش جمعیت گیاهان و جانوران در شناسایی گونه های در معرض خطر، ارزیابی اثرات مدیریت یا حذف و ردیابی گونه های مهاجم و آفات نقش مهمی دارند. با این وجود، برنامه ها بسیار غیرمتمرکز عمل می کنند که این سبب مشکل شدن انجام برنامه های پایش جهانی به وسیله ی محققان شده است. ما از یک برنامه ی نظرسنجی با محوریت وب سایت برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برنامه های پایش جمعیت استفاده کردیم. این برنامه بر روی سوالات اصلی درباره ی هر برنامه مانند نوع پایش داده های جمع آوری شده، طراحی زمانی – مکانی برنامه و دلایل انتخاب طرح تمرکز کرده است. ما پاسخ هایی را از 311 فرد شرکت کننده در پایش گونه های مختلف دریافت کردیم و از این پاسخ ها برای خلاصه کردن تلاش های پایش استفاده کردیم. همچنین ما از این پاسخ ها برای تعیین استراتژیهای پایش در طی زمان استفاده کردیم. بیشتر تلاش ها بر روی جمع آوری داده های در مکان های مشخص با هدف آشکار کردن نوع جهت گیری ها متمرکز شد. همچنین ما دریافتیم که اهداف و استراتژیهای پایش بسیار متنوع هستند که به نظر می رسد رویکردهای حضور – غیاب و شناسایی مساحت اشغال شده از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند و روش های دیگر (پایش با محوریت کاهش دادن پارامتر عدم قطعیت، پایش با محوریت ریسک ها و پایش با محوریت رابطه ی داده ها با تصمیمات مدیریتی) کمتر مورد توجه هستند. ما نشان دادیم که ارتباط مشخصی بین رابطه طرح های پایش مطالعاتی محققان و آنهایی که عملا این طرح ها را اجرا می کنند و دستیابی به اهداف برنامه های پایش وجود دارد.
1-مقدمه
پایش جمعیت گیاهان و جانوران یکی از فعالیت های کلیدی در بیولوژی حفاظتی است. اطلاعات پایش داده ها برای شناسایی گونه های در معرض کاهش یا در خطر انقراض مورد استفاده قرار می گیرد (Gerber et al. 1999; Shea & Mangel 2001). یا اینکه برای ردیابی انتشار گونه های مهاجم و آفت (Rooney et al. 2004; Campbell & Donlan 2005)، برای ارزیابی استراتژیهای مدیریتی (Holling 1978; Lindley et al. 2000; Campbell et al. 2002) و برای تعیین سطوح پایدار برداشت یا صید (Martell &Walters 2002; Hauser et al. 2006) مورد استفاده قرار می گیرد...