Abstract
The reactivity of clay minerals and variety of these reactions are greater than any other known colloidal material. While it is acknowledged that clay minerals can cause problems in mineral flotation, the literature contains conflicting evidence, particularly with respect to the effect of clays on froth stability. It is well known that achieving and maintaining optimum froth stability is an influential factor in determining froth flotation performance. However, the presence of clay minerals in the ore is a major challenge to obtaining a stable froth. In fact, clay minerals could reduce froth flotation performance by both decreasing or increasing froth stability. The mechanism by which clay minerals affect froth stability is not fully understood and needs to be investigated further. In order to improve flotation performance, reliable knowledge of the effect of clay minerals on froth stability is essential which is discussed in this paper
چکیده
واکنش پذیری کانی های رُسی و تنوع این واکنش ها بیشتر از هر نوع مادة کلوئیدی شناخته شدة دیگری است. با وجود مشخص شدن اینکه کانی های رُسی می توانند مشکلاتی را در شناورسازی مواد معدنی ایجاد کنند، اما مقالات موجود حاوی شواهدی خلاف این مطلب، بخصوص در مورد اثر رُسها روی پایداری کف، هستند. مشخص شده است که دستیابی به پایداری بهینة کف و حفظ آن یک عامل تأثیرگذار در تعیین عملکرد شناورسازی کف است. با این حال، حضور کانی های رُسی در سنگ معدن یک چالش عمده در دستیابی به کف پایدار است. در حقیقت، کانی های رُسی می توانند با کاهش یا افزایش پایداری کف باعث کاهش عملکرد شناورسازی کف شوند. مکانیزم اثرگذاری کانی های رُسی روی پایداری کف بطور کامل درک نشده است و نیاز به مطالعات بیشتری دارد. به منظور بهبود عملکرد شناورسازی، داشتن اطلاعات مؤثق در مورد اثر کانی های رُسی روی پایداری کف ضروری است که این مطلب در این مقاله شرح داده شده است.
1-مقدمه
در یک عملیات شناورسازی پایداری کف نقش مهمی در تعیین عیار و میزان بازیابی مواد معدنی ایفا میکند. پایداری کف به مقدار و نوع مادة کفساز و ذرات معلق (سنگ معدن)، شامل آبگریزی و توزیع اندازة ذرات، بستگی دارد (Johansson and Pugh, 1992; Schwarz and Grano, 2005). دستیابی به پایداری بهینة کف و حفظ آن یک عامل تأثیرگذار در تعیین عملکرد شناورسازی کف است، و در نتیجه تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام شده است (Barbian et al, 2003; Finch et al, 2006; Wiese et al, 2011; Farrokhpay and Zanin, 2012)...