Abstract
Cloud computing can be defined as the use of new or existing computing hardware and virtualization technologies to form a shared infrastructure that enables web-based value added services. The three predominant service models are infrastructure, platform, and software-asa-service. Infrastructure-as-a-Service (IaaS) can be defined as the use of servers, storage, and virtualization to enable utility like services for users. Security is a big concern within IaaS, especially considering that the rest of the cloud service models run on top of the infrastructure and related layers. Platform-as-a-Service (PaaS) providers offer access to APIs, programming languages and development middleware which allows subscribers to develop custom applications without installing or configuring the development environment. Software-as-a-Service (SaaS) gives subscribed or pay-peruse users access to software or services which reside in the cloud and not on the user's device. Understanding the cloud service models is critical in determining if cloud services or hosting are an appropriate business solution, and if so, which model best balances the level of control required versus reduced hardware, configuration, and maintenance costs. Cloud computing offers many benefits to organizations; it has enabled collaboration amongst disparate communities and workgroups, and has overcome challenges that have plagued existing business solutions. However, the security, privacy, and integrity of the cloud are of prime importance and there are many challenges that exist. At the present time there seems to be a lot of momentum behind the adoption of cloud computing despite these. This may simply be a trend, an indication that society truly wants their data to be available whenever from anywhere, or a sign that few understand the associated risks
چکیده
رایانش ابری (کلود کامپیوتینگ) را می‌توان به عنوان فرآیند استفاده از فناوری‌های مجازی سازی و سخت‌افزار رایانشیِ موجود، در جهت ایجاد زیر ساختاری اشتراکی و ارائه‌ی سرویس‌های ارزش افزوده‌ی مبتنی بر وب تعریف نمود. سه مدل سرویس در رایانش ابری وجود دارد که عبارت‌اند از: زیر ساختار، پلت فرم و نرم‌افزار به عنوان سرویس. زیر ساختار به عنوان سرویس (IaaS) را می‌توان به عنوان فرآیند استفاده از سرویس‌ها، فضای ذخیره‌سازی و مجازی‌سازی تعریف نمود که می‌تواند سرویس های مشابه با کاربرد را در اختیار کاربران قرار دهد. امنیت، یکی از مسائل عمده و مهم در حوزه‌ی IaaS تلقی می‌شود، مخصوصاً در زمانی که مابقی مدل‌های سرویس ابری، در رأس زیر ساختار و لایه های مرتبط با آن اجرا می‌شوند. پلت فرم به عنوان یک سرویس (PaaS) نیز قابلیت‌های دسترسی به API ها (توابع کتابخانه‌ای)، زبان‌های برنامه‌نویسی و میان‌افزارهای توسعه را ارائه می‌دهد به طوری که به کاربران و مشترکین اجازه داده تا بدون نصب یا پیکربندی محیط توسعه، اقدام به توسعه‌ی برنامه‌های کاربردی سفارشی بنمایند. نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS) نیز به کاربران اجازه داده تا به ازای حق اشتراک یا بر مبنای پارادایم پرداخت به ازای استفاده بتوانند به نرم‌افزار یا سرویس‌هایی که در داخل کلود قرار دارد (و نه در داخل دستگاه کاربر) دسترسی داشته باشند. برای اینکه بتوان مشخص نمود که آیا سرویس‌های ابری و یا میزبانی آن می‌تواند یک راهکار شغلی مناسبی برای سازمان‌ها باشد، درک مدل‌های سرویس ابری اهمیت دارد و در صورتی که سازمان ها به اهمیت این مسئله پی بردند، باید بتوان درک نمود که چه مدلی می‌تواند بهترین تطابق و سازگاری را با سطح کنترل مورد نیاز در سازمان و آنهم با در نظر گرفتن هزینه‌های سخت‌افزاری، پیکربندی و نرم‌افزاری داشته باشد. رایانش ابری از مزایای زیادی برای سازمان‌ها برخوردار می‌باشد؛ این پلت فرم اجازه‌ی مشارکت گروه‌های کاری و جوامع پراکنده را در کنار هم پدید آورده و می‌تواند بر چالش‌هایی که در راهکارهای کسب و کار موجود وجود دارد غلبه نماید. اگرچه مسائلی همچون امنیت، حریم و یکپارچگی کلود (ابر) از اهمیت شایانی برخوردار بوده و چالش‌های زیادی نیز در این راستا وجود دارد. در حال حاضر، علیرغم این مسائل به نظر می‌رسد که گرایش و شتاب سریعی نسبت به بکار گیری رایانش ابری وجود دارد. و این گرایش نشان از آن دارد که جامعه قصد داشته تا داده‌های خود را در هر زمانی و از هر مکانی مورد دسترسی قرار دهند و از سوی دیگر می‌تواند نشان از این باشد که گروه معدودی وجود دارند که درکی ناچیز از ریسک‌های مربوط به این پارادایم به دست آورده‌اند.
1-مقدمه
رایانش ابری را می‌توان به عنوان فرآیند استفاده از فناوری‌های مجازی سازی و سخت‌افزار رایانشیِ موجود، در جهت ایجاد زیر ساختاری اشتراکی و ارائه‌ی سرویس‌های ارزش افزوده‌ی مبتنی بر وب تعریف نمود. سه مدل سرویس عمده که در پارادایم رایانش ابری وجود دارند عبارت‌اند از: زیر ساختار، پلت فرم و نرم‌افزار به عنوان یک سرویس. با توجه به اینکه این مدل‌ها می‌توانند فرصت‌های جدیدی همراه با مزایای احتمالی را پدید آورند، ولی با چالش‌های جدیدی نیز همراه بوده که باید در زمان تصمیم‌گیری برای اتخاذ یک راهکار، مد نظر قرار داده شوند....