A soil’s porosity and pore size distribution characterize its pore space, that portion of the soil’s volume that is not occupied by or isolated by solid material. The basic character of the pore space affects and is affected by critical aspects of almost everything that occurs in the soil: the movement of water, air, and other fluids; the transport and the reaction of chemicals; and the residence of roots and other biota. By convention the definition of pore space excludes fluid pockets that are totally enclosed within solid material—vesicles or vugs, for example, that have no exchange with the pore space that has continuity to the boundaries of the medium. Thus we consider a single, contiguous pore space within the body of soil. In general, the pore space has fluid pathways that are tortuous, variably constricted, and usually highly connected. Figure 1 is an example of a two-dimensional cross section of soil pore space. The pore space is often considered in terms of individual pores--an artificial concept that enables quantifications of its essential character. Though many alternatives could serve as a basis for the definition of pores and their sizes, in soil science and hydrology these are best conceptualized, measured, and applied with respect to the fluids that occupy and move within the pore space

چکیده

توزیع تخلخل و اندازه حفره در یک خاک، بیانگر فضای متخلخل آن است. بخشی از حجم خاک که توسط ماده جامدی اشغال نشده و یا محصور نشده است، فضای متخلخل نامیده می شود. خاصیت پایه فضای متخلخل، هم بر جنبه های بحرانی تقریباً هر فرایندی که در خاک روی می دهد، اثر گذار است و هم از آنها اثر می پذیرد. این فرایندها عبارتند از: حرکت آب، هوا و سایر سیالات؛ انتقال و واکنش با مواد شیمیایی؛ و وجود ریشه ها و سایر زیاگان. در حالت متعارف، تعریف فضای متخلخل، مجموعه سیالاتی را که کاملاً در ماده جامد محصور شده اند، در بر نمی گیرد – مانند آبدانک ها یا کاویزه ها که هیچگونه تبادلی با فضای متخلخلی که تا مرزهای میانه پیوستگی دارد، ندارند. بنابراین ما یک حجم منفرد و پیوسته از فضای متخلخل را در خاک در نظر می گیریم. بطور کلی، فضای متخلخل دارای مسیرهایی برای عبور سیال است که پیچ در پیچ بوده، تنگناهای متغیری دارند و معمولاً به شدت به هم ارتباط دارند. شکل 1 نمونه ای از سطح مقطع دو بعدی از یک فضای متخلخل است. اغلب اوقات فضای متخلخل در قالب حفرات منفرد در نظر گرفته می شود – مفهومی انتزاعی که امکان مقداریابی خواص اساسی این فضا را فراهم می کند. اگرچه زیربناهای متفاوتی برای تعریف حفرات و اندازه آنها ارائه شده اند، اما در علوم خاک و هیدرولوژی، این تعاریف در بهترین وجه نسبت به سیالاتی که فضای متخلخل را اشغال کرده و در آن حرکت می کنند، مفهوم سازی، اندازه گیری و بکار برده می شوند..