Abstract
The influence of longitudinal constructive discontinuity on the stability of the plate in the domain of elastic stability is solved based on the classical thin plate theory. The constructive discontinuities divide the plate into fields of different thickness. The plate has two opposite edges simply supported while the other two edges can take any combination of free, simply supported and clamped conditions. The Levy method is used for the solution of the problem of stability, with the aim of developing an analytical approach when researching the stability of plates with longitudinal constructive discontinuities and also with the aim of obtaining exact solutions for plates with non-uniform thickness. The exact solutions for stability presented herein are very valuable as they may serve as benchmark results for researches in this area
چکیده
اثر یک ناپیوستگی طولی سازنده روی پایداری ورقه ها در حوزه پایداری الاستیک، بر اساس نظریه کلاسیک ورقه نازک، حل می شود. ناپیوستگی های سازنده، ورقه را به حوزه هایی با ضخامت های مختلف تقسیم می کنند. دوتا از لبه های متضاد ورقه به سادگی نگهداشته شده اند، در حالیکه دو لبه دیگر ممکن است در شرایط رها، نگهداشته شده و یا گیره زده شده قرار داشته باشند. برای حل مسئله پایداری از روش لِوی استفاده می شود و هدف از آن توسعه رهیافتی تحلیلی در هنگام تحقیق در زمینه پایداری ورقه هایی با ناپیوستگی های سازنده و همچنین یافتن جواب دقیق در مورد ورقه هایی با ضخامت غیریکنواخت است. جواب های دقیقی که در اینجا برای پایداری ارائه شده است، بسیار ارزشمندند، چرا که می توان در تحقیقات انجام شده در این حوزه، از آنها به عنوان نتایج مرجع استفاده کرد.
1- مقدمه
امروزه در سازه های مدرن به وفور از ورقه هایی با ناپیوستگی های سازنده و حوزه هایی با ضخامت غیریکنواخت استفاده می شود. برخی از مزایای استفاده از این ورقه ها عبارتند از صرفه جویی در مصالح، کاهش وزن، بهبود سفتی، تقویت اسمی، افزایش فرکانس ارتعاش پایه و غیره. [در این مقاله] آنالیز تحلیلی پایداری ورقه هایی با حوزه هایی با ضخامت غیریکنواخت در طراحی های مهندسی واقعی بکار بسته می شوند. محققان شکل های مختلفی از تغییرات ضخامت ورقه را مورد بررسی قرار داده و نتیجه آنها عبارت بوده از: یک تابع خطی یک جهته [1]؛ یک تابع غیر خطی یک جهته [2] و یا دوجهته [3].در مراجع شماره [4 و 5] از توابع ثابت پلکانی در یک جهت استفاده شده و همین توابع در دو جهت در مرجع [6] ارائه شده اند...