Abstract
This study presents an analytical approach for optimal siting and sizing of distributed generation (DG) in radial power distribution networks to minimise real and reactive power losses. For this purpose, suitable analytical expressions have been derived which are based on change in active and reactive components of branch currents cause by the DG placement. This method first determines the DG capacity causing maximum benefit at different buses, and then selects the bus as the best location for DG placement which corresponds to highest benefit. The proposed method is applicable for sizing and siting of single as well as multiple DG units. Moreover, the proposed method requires only the results of base case load flow to determine the optimal size of DG unit(s). The proposed method is tested on 33-bus and 69-bus radial distribution test systems. The results obtained by this proposed method validate the suitability and importance of proposed analytical method to determine the size and site of DG unit
چکیده
این مطالعه یک روش تحلیلی برای جایابی و سایزبندی بهینه تولید پراکنده(DG) در شبکه‌های توزیع توان شعاعی بمنظور مینیمم کردن تلفات توان اکتیو و راکتیو، ارائه می‌دهد. برای این منظور عبارت‌های تحلیلی مناسبی بر اساس تغییر در مولفه‌های اکتیو و راکتیو جریان شاخه‌ها در نتیجه جایگذاری DG، استخراج شده‌اند. این روش در ابتدا ظرفیتی از DG را که باعث ماکزیمم شدن سود در باس‌های گوناگون می‌شود را تعیین می‌کند و سپس باس را بعنوان بهترین مکان برای جایگذاری DG که متناظر با بالاترین سود است را انتخاب می‌کند. روش ارائه شده برای جایابی و سایزبندی واحدهای تکی و چندگانه DG قابل اجرا است. علاوه بر این روش ارائه شده فقط نیاز به نتایج پخش بار موضوع پایه برای تعیین سایز بهینه واحدهای DG دارد. روش ارائه شده بر روی سیستم توزیع شعاعی 69 و 33 باس آزمایش می‌شود. نتایج بدست آمده بوسیله این روش مناسب بودن و اهمیت روش تحلیلی ارائه شده برای تعیین اندازه و مکان DG را تایید می‌کند.
1-مقدمه
سیستم‌های توان الکتریکی، تغییر سریع از نیروگاه‌های تولید متمرکز بزرگ که به شبکه انتقال حجیم متصل شده‌اند را به سیستم‌های غیر متمرکز با سیستم تولید کوچک که مستقیما به شبکه توزیع نزدیک مرکز تقاضا متصل شده‌اند را مشاهده می‌کنند. نوع بعدی سیستم تولید بعنوان تولید پراکنده(DG) شناخته می‌شوند[1,2]. DG می‌تواند بوسیله منابع انرژی تجدید پذیر (بعنوان مثال خورشید، باد، بیوماس، زمین گرمایی و غیره) یا منابع انرژی تجدید ناپذیر(مانند توربین گازی، میکرو توربین، موتور پیستونی و غیره) برق دار شود. مزایای DG شامل کاهش تلفات توان، بهبود پروفیل ولتاژ، کاهش هزینه توسعه شبکه، بهبود قابلیت اطمینان شبکه و غیره است...