Abstract
The effectiveness of a phenylalanine-restricted diet to improve the outcome of individuals with phenylalanine hydroxylase deficiency (OMIM no. 261600) has been recognized since the first patients were treated 60 years ago. However, the treatment regime is complex, costly, and often difficult to maintain for the long term. Improvements and refinements in the diet for phenylalanine hydroxylase deficiency have been made over the years, and adjunctive therapies have proven to be successful for certain patients. Yet evidence-based guidelines for managing phenylalanine hydroxylase deficiency, optimizing outcomes, and addressing all available therapies are lacking. Thus, recommendations for nutrition management were developed using evidence from peer-reviewed publications, gray literature, and consensus surveys. The areas investigated included choice of appropriate medical foods, integration of adjunctive therapies, treatment during pregnancy, monitoring of nutritional and clinical markers, prevention of nutrient deficiencies, providing of access to care, and compliance strategies. This process has not only provided assessment and refinement of current nutrition management and monitoring recommendations but also charted a direction for future studies. This document serves as a companion to the concurrently published American College of Medical Genetics and Genomics guideline for the medical treatment of phenylalanine hydroxylase deficiency
چکیده
به دنبال درمان و بهبود مردی 60 ساله و مبتلا به کمبود فنیل آلانین هیدروکسیلاز، کارآمدی و اثر بخشی رژیم غذایی فاقد فنیل آلانین بر همه محرز شد. با این حال، رژیم درمانی این بیماری، پیچیده و هزینه بر بوده و رعایت آن تا طولانی مدت امری دشوار است. بهینه سازی و تصفیه رژیم غذایی این افراد و همچنین درمان های تکمیلی در درمان برخی بیماران مبتلا به این اختلال نتیجه ای موفقیت آمیز داشته است. با این حال شواهدی مستند جهت هدایت روند مدیریت کمبود فنیل آلانین هیدروکیسلاز، بهینه سازی پیامدها و تحت پوشش قرار دادن تمام درمان های موجود در این رابطه وجود ندارد. در این مطالعه سعی بر این است با استناد به مقالات مشابه، پیشینه پژوهشی و بررسی های همسان ، توصیه هایی کارآمد برای مدیریت تغذیه ارائه شود. حیطه های مورد بررسی شامل انتخاب های غذایی مناسب، تلفیق درمان های جانبی، درمان در خلال دوران بارداری، پایش شاخص های غذایی و بالینی، ممانعت از کمبود مواد مغذی، دسترسی به مراقبت های پزشکی و در نهایت استراتژی های انطباقی می باشد. مطالعه حاضر علاوه بر ارزیابی و اصلاح روند مدیریت تغذیه و ارائه توصیه های کارآمد، باعث جهت دهی سایر مطالعات نیز می شود.