Abstract
Dynamic consolidation of virtual machines (VMs) in a data center is an effective way to reduce the energy consumption and improve physical resource utilization. Determining which VMs should be migrated from an overloaded host directly influences the VM migration time and increases energy consumption for the whole data center, and can cause the service level of agreement (SLA), delivered by providers and users, to be violated. So when designing a VM selection policy, we not only consider CPU utilization, but also define a variable that represents the degree of resource satisfaction to select the VMs. In addition, we propose a novel VM placement policy that prefers placing a migratable VM on a host that has the minimum correlation coefficient. The bigger correlation coefficient a host has, the greater the influence will be on VMs located on that host after the migration. Using CloudSim, we run simulations whose results let draw us to conclude that the policies we propose in this paper perform better than existing policies in terms of energy consumption, VM migration time, and SLA violation percentage
چکیده
یکپارچگی دینامیک ماشین های مجازی (VMها) در مراکز داده یکی از روش های موثر برای کاهش مصرف انرژی و بهبود مصرف منابع فیزیکی است. تعیین اینکه کدام VMها باید از یک میزبان با بار زیاد مهاجرت کنند زمان مهاجرت VM را تحت تاثیر قرار می دهد و مصرف انرژی را برای کل مرکز داده افزایش می دهد، و می تواند منجربه نقض توافقات سطح سرویس (SLA) شود، که توسط کاربران و ارائه دهنده گان سرویس ارائه شده اند. ازاینرو هنگام طراحی یک سیاست انتخاب VM، ما نه تنها استفاده از CPU را بررسی می کنیم، یک متغیر هم تعریف می کنیم که درجهی رضایت از منبع را برای انتخاب VM ها ارائه می کند. به علاوه، ما یک سیاست جایگذاری جدید VM ارائه می دهیم که ترجیح می دهد یک VM قابل مهاجرت را در میزبانی قرار دهید که کمترین ضریب ارتباط را دارد. میزبانی که بزرگترین ضریب ارتباط را دارد، بیشترین تاثیر را در VM های قرار گرفته در میزبان ها بعد از مهاجرت خواهد گذاشت. با استفاده از CloudSim، ما شبیه سازی هایی انجام می دهیم که نتایج آنها باعث می شود ما نتیجه بگیریم که سیاست های ارائه شده توسط ما در این مقاله از نظر درصد مصرف انرژی، زمان مهاجرت VM، و نقض SLA، بهتر از سیاست های موجود هستند.
1-مقدمه
تعداد مراکز داده ی ابری که می توانند از سرویس های اینترنتی مقیاس بزرگ پشتیبانی کنند سریعاً در حال افزایش است و هزینه ی عملکرد با توجه به مصرف انرژی این مراکز داده در حال افزایش است. بر مبنای گزارش ارائه شده توسط Microsoft، انرژی که توسط منابع فیزیکی، CPU، حافظه، و ذخیره سازی، مصرف می شود، 45% هزینه های عملکردی مراکز داده را شامل می شود که در پنج سال گذشته چند برابر شده است. بنابراین هر ارائه دهنده ی ابری که می خواهد در رقابت شدید بازار دوام بیاورد، باید وارد عمل شده و برای کاهش هزینه ی عمکردی بالا، مصرف انرژی را کاهش دهد...