Abstract
Green architecture usually symbolise the sustainability of modern cities. While urban central areas are usually endowed with a multitude of green spaces, they are also the areas that are most prone to the undesirable effects of growth and urbanisation. Planning of sustainable cities serves as a fundamental catalyst for change, improving environmental quality of the natural and built environments, and upgrading conditions for development of green architecture. This paper analyses strategies that have been used in Baku, Azerbaijan, and a focuses on the strategies of sustainable development, that have been used to upgrade the environmental quality of this city
چکیده
معماری سبز، معمولا نمادی از پایداری شهرهای مدرن است. در حالی که نواحی مرکزی شهرها معمولا با فضاهای سبز احاطه شده است، بااین حال آن نواحی نیز اکثرا متمایل به تاثیرات نامطلوب رشد و شهرنشینی بوده است. برنامه ریزی پایدار شهرها به عنوان یک کاتالیزور اساسی برای تغییر، بهبود دادن کیفیت محیط زیست از محیط های طبیعی و ساختاری، و ارتقاء شرایط برای توسعه معماری سبز بکار می رود. این مقاله تجزیه و تحلیل استراتژی هایی است که در باکو و آذربایجان استفاده شده است، و تمرکز آن بر استراتژی های توسعه پایدار، برای ارتقاء کیفیت محیط زیست این شهرها بوده است.
1-مقدمه
به منظور درک ماهیت شهرها، ضروری است که به تاریخچه آنها نگاه شود و شکل گیری، رشد، توسعه و لایه های چندگانه زمان بر آنها شناسایی شود. جالب است توجه داشته باشید که چگونه مناطق سبز شهرها، تمایل به نشان دادن ریشه های خود داشته اند. بسیاری از شهرهای مشهور در جهان، مانند اسکندریه مصر، استانبول در ترکیه، بارسلونا در اسپانیا و باکو در آذربایجان، در اصل امروزه در منطقه ای که نشان دهنده شروع سبز این شهرها بوده است، شکل گرفته اند. در طول قرن ها، بافت شهری در شهرها، شروع به رشد و نمایان شدن با توجه به این فضای سبز کرده است...