Abstract
While clinical DSS have many proven benefits, their uptake by GPs (general practitioners) is limited. The purpose of this research was to develop and explore a UTAUT (Unified Theory of Acceptance and Use of Technology) based model of how and why GPs accept DSS. Insight into the reasons why GPs do not use clinical DSS combined with knowledge of why GPs use DSS will allow the development of strategies to facilitate more widespread adoption with consequent improvements across many areas. Depth interviews were conducted with 37 GPs comprising a mix of education backgrounds, experience and gender. The developed model indicated that four main factors influence DSS acceptance and use including usefulness (incorporating consultation issue, professional development and patient presence), facilitating conditions (incorporating workflow, training and integration), ease of use and trust in the knowledge base
چکیده
با توجه به اینکه سیستم‌های پشتیبان از تصمیم بالینی (DDS) با مزایای زیادی همراه می‌باشند ولی کاربرد آن‌ها برای پزشکان عمومی یا پزشک خانواده (GPs) (افرادی مستقل که اقدام به تصمیم‌گیری‌های فردی می‌نمایند) محدود می‌باشد. در این پژوهش قصد داریم تا یک مدل مبتنی بر UTAUT (نظریه‌ی یکپارچه‌ی پذیرش و استفاده از فناوری) را در خصوص علت و چگونگی پذیرش سیستم پشتیبان تصمیم از سوی این پزشکان ها ارائه دهیم. بینش‌هایی در خصوص اینکه چرا این پزشکان ها از سیستم پشتیبان تصمیم بالینی استفاده نمی‌کنند و اینکه چرا در صورت استفاده از این سیستم‌ها می‌توان استراتژی‌هایی را برای تسهیل در بکار گیری گسترده‌تر و بهبودی‌های مستمر در حوزه‌های بسیار به دست آورد، ارائه می‌دهیم. بازبینی‌های عمیقی بر روی 37 پزشک، که شامل پزشکانی با زمینه‌های آموزشی، تجربه و جنسیت مختلف بودند صورت گرفت. مدل توسعه‌یافته حاکی از این بوده که 4 فاکتور اصلی بر روی پذیرش سیستم پشتیبان تصمیم و استفاده از آن تأثیر دارند که این فاکتورها عبارت‌اند از: مفید بودن (بکار گیری مباحث مشاوره، توسعه‌ی حرفه‌ای و حضور بیمار)، تسهیل شرایط (بکار گیری جریان کاری، آموزش و ادغام)، آسانی استفاده و اطمینان به پایگاه دانش.