Abstract
Globally, antimicrobial resistance is alarming concern especially in commonly reported disease entities like respiratory tract infection, enteric fever and infections associated with gram-negative bacilli (GNB). Rational use of antimicrobial drugs reported significant decrease in bacterial burden and may also reduce the risk of disease progression. However, at times in particular indication, certain patient and pathogen factor limits the selection and use of specific antibiotic therapy while in some case, due to presence of additional risk factor, aggressive therapy is required to achieve clinical reemission and prevent complications. Delay in start of suitable antibiotic therapy is another imperative factor for treatment failure and rise of drug resistance. With rapidly increasing antibiotic resistance and decline in new antibiotic drug development, the toughest challenge remains to maintain and preserve the efficacy of currently available antibiotics. Therefore, the best rational approach to fight these infections is to 'hit early and hit hard' and kills drug-susceptible bacteria before they become resistant. The preferred approach is to deploy two antibiotics that produce a stronger effect in combination than if either drug were used alone. Various society guidelines in particular indications also justify and recommend the use of combination of antimicrobial therapy. Combination therapies have distinct advantage over monotherapy in terms of broad coverage, synergistic effect and prevention of emergence of drug resistance
چکیده
در سطح جهانی ، مقاومت ضد میکروبی زنگ هشدار است به خصوص در نهاد بیماری های شایع گزارش شده مثل عفونت دستگاه تنفسی، تب روده و عفونت های مرتبط با باسیل گرم منفی. استفاده منطقی از داروهای ضد میکروبی گواه بر کاهش قابل توجهی در بار باکتریایی بوده و ممکن است خطر پیشرفت بیماری را کاهش دهد. با این حال در حال حاضر نشانه خاص، بیمار خاص و عامل بیماری زایی، انتخاب را محدود میکنند و استفاده از نوع خاصی از درمان آنتی بیوتیکی در برخی موارد، به علت افزایش عامل خطر ، درمان تهاجمی نیازمند دستیابی به بهبودی بالینی و پیشگیری از عوارض است. تاخیر در شروع درمان آنتی بیوتیکی مناسب نیز عامل دیگری برای شکست درمان و افزایش مقاومت دارویی است.
با افزایش سریع مقاومت آنتی بیوتیکی و کاهش توسعه دارو های جدید آنتی بیوتیک، سخت ترین چالش ، نگه داری و حفظ اثر آنتی بیوتیک های در دسترس است. بنابراین بهترین روش منطقی برای مقابله با این عفونت ها ، سرکوب سریع و سخت و از بین بردن باکتری های حساس به دارو، قبل از مقاوم شدن است. روش ترجیح داده شده ، گسترش دو آنتی بیوتیک می باشد که بیشترین تاثیر را در ترکیب دارند تا اینکه به صورت جداگانه به تنهایی استفاده شوند. دستورالعمل های جامعه در نشانه های خاص و همچنین برای توجیه و توصیه در استفاده از درمان ترکیبی ضد میکروبی ، متفاوت است. درمان ترکیبی ، مزیت متمایزی نسبت به تک درمانی از نظر پوشش گسترده ، اثر هم افزایی و پیشگیری از بروز مقاومت دارویی دارد.