Determining the water conveyance loss in large-scale irrigation systems is important not only from the points of view of irrigation programming and optimum allocation of deficit resources, but also for the sustainable operation of the system. The aim of this investigation is to determine the conveyance losses of the concrete-lined main, secondary and tertiary canals in the Right Bank Irrigation System of the Ahmetli Regulator in the Gediz Basin, Turkey. The investigation was carried out according to the inflow–outflow method. Average conveyance losses of the main (0.0671 s^-1 m^-2), secondary (0.1191 s^-1 m^-2) and tertiary canals (0.0301 s^-1 m^-2) were found to be higher than either the average conveyance loss of Turkey or the seepage standard of the Bureau of Reclamation. It may be suggested that associations responsible for maintenance, repair and operation of the system can be supported financially to reduce conveyance loss. Apart from this, application of new technologies with lower cost to the systems will reduce conveyance losses. In addition, the participation of farmers in the maintenance of the network will ensure that the system is used more rationally. In this way, most of the operational problems of the system can be solved

چکیده

تعیین اتلاف انتقالی آب در سیستم های آبیاری بزرگ مقیاس، نه تنها از جنبه برنامه ریزی آبیاری و تخصیص بهینه منابع محدود، بلکه به دلیل عملکرد مداوم سیستم، اهمیت دارد. هدف این پژوهش، تعیین اتلاف های انتقالی آب کانال های اصلی، ثانویه و ثالث دارای پوشش بتنی در سیستم آبیاری مخزن راست تنظیم کننده احمدلی در حوضه گدیز، ترکیه است. این پژوهش مطابق با روش جریان ورودی – خروجی انجام شده است. اتلاف های انتقال میانگین کانال های اصلی (0.0671 s^-1m^-2)، ثانویه (0.1191 s^-1 m^-2) و ثالث (0.0301 s^-1 m^-2) بیش از اتلاف انتقال میانگین ترکیه یا استاندارد نشت کمیته احیا اراضی به دست آمد. می توان پیشنهاد کرد که انجمن های مسئول نگهداری ، تعمیر و عملکرد سیستم، از نظر مالی حمایت شوند تا اتلاف انتقال کاهش یابد. جدا از این، کاربرد فن آوری های جدید با هزینه کمتر در سیستم، اتلاف های انتقال را کاهش خواهد داد. به علاوه، شرکت مزرعه داران در نگهداری شبکه تضمین می کند که سیستم، به صورت معقول تری مورد استفاده قرار می گیرد. به این روش، اغلب مسائل اجرایی سیستم می تواند حل شود.

1-مقدمه

کم آبی فراینده در نواحی خشک، امروزه، مسئله کاملاً شناخته شده ای است. مطابق کمیته جهانی محیط زیست و توسعه، تقریباً 80 کشور با 40% آلودگی جهان، از کمبودهای جدی آب رنج می برند. بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب در جهان است. در پایه استفاده مصرفی، 80 – 90 درصد کل آب، در کشاورزی مصرف می شود. متاسفانه، بازده استفاده آب در این بخش، بسیار کم است و از 45% تجاوز نمی کند که بیش از 50% اتلاف آب در آن وجود دارد؛ بنابراین، صرفه جویی بسیار در آب در بخش کشاورزی در مقایسه با دیگر بخش های مصرفی آب می تواند حاصل شود (حمدی و همکاران، 2003). از آنجا که کشاورزی، بزرگترین مصرف کننده است، اتلاف انتقال آب در شبکه های آبیاری، دارای بیشترین اهمیت است...