The media remains a powerful presence in U.S. culture. It gives people news of world and local events, it entertains, and it may even function as a companion to children. Because it functions as a window to the outside world, what appears across its landscape actually may become people's reality. Thus, the potential for distorting their view of that world is high if the picture provided is unrepresentative of actual events. For example, the prevalence of violent acts on television has been linked to increased aggression and escalating impressions of a dangerous world, and the overrepresentation of youth and beauty may be a causal factor of eating disorders. In this article, we explore the possibility that the media may also serve as a powerful creator of the very public opinions it seeks to reflect in its news. Subtle nonverbal cues of newscasters have been shown to influence voting behavior, and the media's overrepresentation of the proportion of blacks in povert may decrease whites' support of welfare. By portraying a world in which people's opinions are based on their ethnic or demographic group membership, the media may also subtly but powerfully create the very opinions they seek to reflect

رسانه حضور قدرتمندی در فرهنگ امریکایی دارد. به مردم اخبار جدید دنیا و نیز رویدادهای محلی را می دهد، آنها را سرگرم می کند، و حتی به صورت همراهی برای کودکان عمل می کند. از آنجا که به صورت پنجره ای به دنیای بیرونی عمل می کند، آنچه در راستای آن به نظر می رسد، ممکن است تبدیل به واقعیت مردم شده باشد. بنابراین، امکان بالقوه برای تحریف دیدگاه مردم از دنیا بسیار زیاد است، اگر تصویری فراهم شود که بیانگر رویدادهای واقعی نباشد. برای مثال، وجود اعمال خشونت بار در تلویزیون با خشونت فزاینده و ابرازهای دنیای خطرناک در ارتباط می باشد و بازنمایی بیش از حد جوانی و زیبایی می تواند علت وجود اختلالات در غذا خوردن باشد. در این مقاله ما به بررسی این احتمال می پردازیم که رسانه به صورت ابزار قدرتمند ایجاد کننده ی عقاید عمومی عمل می کند و به دنبال آن است که این نکته را در اخبار نشان دهد. سرنخ های غیرکلامی گوینده های خیری بر رفتار رای دادن تاثیر می گذارند، و بازنمایی بیش از حد رسانه از نسبت افراد سیاه فقیر حمایت سفید پوستان از رفاه اجتماعی را کاهش می دهد. رسانه دنیایی را به تصویر می کشد که در آن عقاید افراد بر مبنای عضویت آنها در گروه جمعیتی و یا نژادی شان می باشد، و به این طریق می تواند عقایدی را ایجاد کند که افراد می خواهند آنها را نشان دهند.