Identifying intraspecific units or stocks of a species with unique morphological characters enables a better management of these subunits of species and ensurs perpetuations of the resources. Multivariate morphometry has been commonly used to investigate the discreteness and interrelationships of stocks within a species. Different types of body measurements have been traditionally used to charecterise stocks. However these measurements have recently been criticised because there are several biases and weaknesses inherent in traditional characters. As an alternative, a new system of morphometric measurements called The Truss Network System has been increasingly used for stock identification. In this review a computer-originated approach to the collection and analysis of morphometric characteristics of stocks is described

چکیده

شناسایی واحدهای میان گونه ای یا بنیان های یک گونه با کاراکترهای مورفولوژیکی سبب مدیریت بهتر زیرواحدهایی از گونه ها می شود. مورفومتری چند متغیره اخیرا برای بررسی بیشتر گسستگی و روابط میان گونه ها مورد استفاده قرار گرفته است. انواع مختلفی از اندازه گیری ها از بدن گونه ها به طور سنتی برای شناسایی ذخایر آنها به کار گرفته شد. به هر حال این اندازه گیری ها اخیرا مورد انتقاد قرار گرفته است، زیرا دارای اریبی و ضعف دائمی ست. به عنوان یک جایگزین، یک سیستم جدید از اندازه گیری های مورفومتریک به نام سیستم شبکه ای تراس برای شناسایی ذخایر مورد استفاده قرار گرفت. در این مقاله یک روش متکی بر برنامه های کامپیوتری برای جمع آوری و آنالیز مشخصه های موزفومتریک ذخایر معرفی می شود.

1-مقدمه

کاراکترهای مورفولوژّیکی اخیرا بسیار در شیلات برای اندازه گیری گسستگی و روابط بین انواع تاکسون ها به کار گرفته شده اند. مطالعات مورفومتریک زیادی شواهدی از این گسستگی ذخایر را ارائه کرده اند (1، 2، 3، 4، 5، 6، 7). به هر حال محدودیت اصلی کاراکترهای مورفولوژیکی در سطح بیناگونه ای این است که تغییر فنوتیپیک به صورت مستقیم تحت کنترل ژنتیکی نیست اما آن مشروط به تغییرات محیطی ست (8). شکل پذیری فونوتیپیکی ماهی به آن اجازه می دهد که با بهره بردن از تغییرات فیزیولوژیکی و رفتارهای مورفولوژیک، تکثیر یا زنده مانی با تغییرات محیطی سازگار شوند (9، 10). چنین سازگاری های فنوتیپیکی ضرورتا سبب تغییرات ژنتیکی در جمعیت نمی شود (11، 12) و بنابراین آشکارسازی چنین تمایز فنوتیپکی در بین جمعیت ها نمی تواند بیانگر نوعی تمایز ژنتیکی باشد...