Chitin in the a and the b forms has been extracted from different marine crustacean from the Arabian Gulf. The contents of the various exoskeletons have been analyzed and the percent of the inorganic salt (including the various elements present), protein and the chitin was determined. Deacetylation of the different chitin produced was conducted by the conventional thermal heating and by microwave heating methods. Microwave heating has reduced enormously the time of heating from 6–10 h to 10–15 min, to yield the same degree of deacetylation and higher molecular weight chitosan. This technique can save massive amount of energy when implemented on a semi-industrial or industrial scale. The chitin and the obtained chitosan were characterized by elemental analysis, XRD, NMR, FTIR and thermogravimetric measurements. XRD analysis showed that chitosan has lower crystallinity than its corresponding chitin; meanwhile its thermal stability is also lower than chitin

چکیده

چیتین در شکل های α و β از سخت پوستان مختلف دریایی در خلیج فارس، استخراج شد. محتوای اسکلت های بیرونی مختلف مورد آنالیز قرار گرفت و درصد نمک غیرآلی (شامل عناصر مختلف موجود)، پروتئین و چیتین، بدست آمد. استیل زدایی از چیتین های مختلف تولید شده بوسیله حرارت دهی متعارف و یا بوسیله روش های حرارت دهی بوسیله امواج ماکروویو صورت پذیرفت. ماکروویو زمان حرارت دهی را به شدت پایین آورد و از 6 تا 10 ساعت به 10 تا 15 دقیقه برای ایجاد همان درجه از استیل زدایی رساند و چیتوسانی با وزن مولکولی بالاتر تولید نمود. این روش در صورتی که در مقیاس صنعتی یا نیمه صنعتی بکار بسته شود، می تواند صرفه جویی زیادی در انرژی داشته باشد. چیتین و چیتوسان بدست آمده با استفاده از آنالیزهای عنصری مانند اندازه گیری های XRD، NMR، FTIR و ثقل سنجی حرارتی، مورد خواص سنجی قرار گرفتند. آنالیزهای XRD نشان داد که چیتوسان نسبت به چیتین متناظر، بلورینگی کمتری دارد؛ و پایداری حرارتی آن هم پایین تر از چیتین است.

1-مقدمه

حدود 45% غذاهای دریایی فراوری شده، از میگو درست می شوند، که زائدات آن از اسکلت بیرونی و سفالوتراکس تشکیل شده (Ibrahin Salama و El Banna، 1999؛ Venugopal و Sahidi، 1995)، که مورد دوم به مشکلی برای محیط زیست بدل شده است. این زائدات در حدود 50 تا 70% وزن مواد خام را تشکیل می دهند؛ با این حال این زایدات حاوی اجزای ارزشمندی چون پروتئین و چیتین (CH) نیز می شوند (Roberts، 1992؛ Shahidi و Synwiecki، 1991). چیتین پس از سلولز، فراوان ترین پلی ساخارید روی زمین است و تولید سالیانه آن در حدود 1012 – 1010 تن می باشد (Roberts، 1992). این پلیمر از یک زنجیره خطی از واحدهای به هم متصل شده...