Abstract
Chitin has been extracted from six different local sources in Egypt. The obtained chitin was converted into the more useful soluble chitosan by steeping into solutions of NaOH of various concentrations and for extended periods of time, then the alkali chitin was heated in an auto clave which dramatically reduced the time of deacetylation. Chitin from squid pens did not require steeping in sodium hydroxide solution and showed much higher reactivity towards deacetylation in the autoclave that even after 15 min of heating a degree of deacetylation of 90% was achieved. The obtained chitin and chitosan were characterized by spectral analysis, X-ray diffraction and thermo gravimetric analysis
چکیده
چیتین از 6 منشأ مختلف در مصر استخراج شد. چیتین بدست آمده با خیسانده شدن در محلول های NaOH با غلظت های مختلف و در مدت زمان های گوناگون، به چیتوسان قابل انحلال که مفید تر است، تبدیل شد، سپس چیتین قلیایی در یک دیگ زودپز حرارت داده شده و این کار باعث کاهش چشمگیر زمان لازم برای استیل زدایی گردید. چیتین حاصل از باله ماهی مرکب نیازی به خیسانده شدن در محلول هیدروکسید سدیم نداشت و واکنش پذیری آن به سمت استیل زدایی درون دیگ زود پز به قدری بالا بود که بعد از 15 دقیقه، درجه استیل زدایی به 90% رسید. شناخت خواص چیتین و چیتوسان بدست آمده با استفاده از آنالیزهای طیفی، پراش اشعه X و همچنین آنالیز گرانش حرارتی، صورت پذیرفت.
1-مقدمه
چیتین، یکی از پلیمرهای فراوان در طبیعت، از اتصال 1-acetamido 2-deoxy-β-D-glucose ها بوسیله پیوندهای β(1→4) تشکیل شده است. علیرغم وجود نیتروژن در آن، از آن به عنوان سلولزی یاد می شود که گروه هیدروکسیل آن در موقعیت C-2 با یک گروه acetamido جایگزین شده است. این ماده هم مانند سلولز، به عنوان یک پلی ساخارید ساختاری عمل می کند. تولید [چیتین] در طبیعت بسیار زیاد است؛ تنها بندپایان که مشتمل بر بیش از 106 گونه از کل 106 × 1.2گونه جانوری شناخته شده هستند، یک منبع بزرگ و دائمی از این زیست جرم فراهم می آورند. چیتین یک پلی ساخارید نیتروژنی غیر الاستیک، سخت و سفید بوده و منشأ اصلی آلودگی های سطحی در نواحی ساحلی است. معمولاً چیتین از اسکلت بیرونی خرچنگ سانان و بویژه میگوها و خرچنگ ها، جداسازی شده و α-چیتین بدست می آید (Minke و Blackwell، 1978؛ Austin و همکاران، 1989). ماهی مرکب یکی دیگر از منابع مهم چیتین است که چیتین در آن به شکل β وجود دارد و این شکل از چیتین تمایل بیشتری به استیل زدایی نشان می دهد...