Abstract
A novel electrochemical aptasensor, based on disposable screen-printed electrodes was developed for the sensitive detection of the mycotoxin ochratoxin A (OTA). Two strategies were investigated by using an indirect and a direct competitive assay, based on the use of superparamagnetic nanoparticles. The performance of the optimized aptasensors in terms of reproducibility, stability, sensitivity, and analysis time was studied. The best strategy was found to be the direct competitive format. In this assay, free OTA competed with labeled alkaline phosphatase–OTA for the binding to the DNA aptamer immobilized on magnetic beads. The electrochemical detection was thus achieved through a suitable substrate for the enzyme ALP, by Differential Pulse Voltammetry. The aptasensor obtained using this novel approach allowed detection limit of 0.11 ng/mL, and was also validated for real sample analysis
چکیده
یک حسگر آپتامر الکتروشیمیایی جدید، بر اساس الکترودهای صفحه نمایش چاپ برای تشخیص حساس میسوتوکسین اوکراتوکسین A (OTA) توسعه داده شد. دو استراتژی با استفاده از روشهای رقابتی غیر مستقیم و مستقیم، بر اساس استفاده از نانوذرات فوق پارامغناطیس مورد بررسی قرار گرفت. عملکرد حسگرهای آپتامر بهینه از نظر تکرارپذیری، پایداری، حساسیت و تجزیه و تحلیل زمان مورد مطالعه قرار گرفت. بهترین استراتژی حالت رقابتی مستقیم پیدا شد. در این روش، حالت رقابتی OTA آزاد با آلکالین فسفاتاز-OTA برای اتصال به آپتامر DNA تثبیت شده در دانه های مغناطیسی به رقابت پرداختند. تشخیص الکتروشیمیایی در نتیجه از طریق یک بستر مناسب برای آنزیم ALP ، توسط روش ولتامتری پالس تفاضلی بدست آمد. حسگرهای آپتامر به دست آمده با استفاده از این روش جدید اجازه حد تشخیص 11 نانوگرم بر میلی لیتر را داد و همچنین برای تجزیه و تحلیل نمونه های حقیقی تایید شد.
1-مقدمه
نیاز به توسعه روشهای با عملکرد بالا برای تشخیص و اندازه گیری سطوح مولکولهای خاص در نمونه های بیولوژیکی، زیست محیطی و غذایی قادر به بهبود سنتی مشهود است. در 25 سال گذشته، حسگرهای زیستی به عنوان یک جایگزین قابل اعتماد و امیدوار کننده به روشهای کلاسیک به دلیل سادگی، قابلیت حمل، سهولت استفاده از آنها، و حساسیت بالا و گزینش پذیری پدید آمده است. با این حال، حسگرهای زیستی برای برنامه های تحلیلی مطابق انتظار به کار نرفته است، که عمدتا به دلیل بی ثباتی از عنصر تشخیص بیولوژیکی است (به عنوان مثال آنزیم ها، سلول ها یا آنتی بادیها)...