Taking the lean production system as the reference model، this paper analyses the supply chain management approach and the relationship between private and public sectors in the Brazilian automobile industry. Through a case study conducted from October 2006 to October 2008 in a private owned automaker، two bottlenecks in this Brazilian industrial sector are identified: (1) Emphasis on coordination rather than integration  in supply chain management; and (2) Insufficient channels of communication between private and public sectors، resulting in inefficient policies to nurture automakers with low production volume

چکیده

این مقاله با در نظر گرفتن سیستم‌های تولید ناب به عنوان مدل مرجع، رویکرد مدیریت زنجیره تامین و رابطه بین بخش‌های عمومی و خصوصی را در صنعت خودروسازی برزیل تحلیل می‌نماید. بنا بر یک مطالعه موردی که در اکتبر 2006 تا اکتبر 2008 در یک اتومبیل‌سازی متعلق به بخش خصوصی انجام شد، دو تنگنا در این بخش صنعتی برزیل مشخص شدند: (1) تاکید بر هماهنگی به جای ادغام در مدیریت زنجیره تامین؛ و (2) کانال‌های اندک ارتباطی بین بخش‌های عمومی و خصوصی که منجر به سیاست‌های ناکارآمد و پرورش خودروسازانی با حجم تولید اندک می‌گردد.

مقدمه

هدف این مطالعه تعیین برخی تنگناها برای دستیابی به سطح بالاتری از رشد اقتصادی در صنعت خودروسازی برزیل می‌باشد. این امر از طریق مطالعه‌ای موردی که در یک خودروسازی متعلق به بخش خصوصی انجام شده بود، محقق شد که خودروهای تجاری سبک میتسوبیشی را مونتاژ می‌نماید.
بدین جهت صنعت خودروسازی برای مطالعه انتخاب شد که زمینه‌ای بسیار غنی برای تحلیل روابط داخل شرکت و ارتباط پذیرش رویکردی ادغامی در مدیریت زنجیره تامین فراهم می‌آورد. به علاوه، صنعت خودروسازی، نقش مهمی در اقتصاد برزیل ایفا می‌نماید. در سال 2007، برزیل با برخورداری از 2977150 واحد و این بخش صنعتی، 18 درصد از تولید ناخالص داخلی صنعت کشور را در اختیار داشت و در جایگاه هفتم تولید خودرو جهانی قرار داشت. در سال 2005، تعداد شغل‌های مستقیم و غیرمستقیم ایجادشده توسط این بخش 1.5 میلیون برآورد شد (آنفاویا، 2008)…