Abstract
The assumption that the dynamic performance of structures is mainly determined from the corresponding single-degree of-freedom system in pushover analysis is generally valid for low-rise structures, where the structural behaviour is dominated by the first vibration mode. However, higher modes of medium- and high-rise structures will have significant effect on the dynamic characteristics. In this paper, the applicability of pushover analysis for seismic evaluation of medium-to-high-rise shear-wall structures is investigated. The displacements and internal forces of shear wall structures with different heights are determined by nonlinear response history analysis, where the shear walls are considered as multi-degree-of-freedom systems and modelled by fibre elements. The results of the analysis are compared with those from the pushover procedure. It is shown that pushover analysis generally underestimates inter-storey drifts and rotations, in particular those at upper storeys of buildings, and overestimates the peak roof displacement at inelastic deformation stage. It is shown that neglecting higher mode effects in the analysis will significantly underestimate the shear force and overturning moment. It is suggested that pushover analysis may not be suitable for analysing high-rise shear-wall or wall-frame structures. New procedures of seismic evaluation for shear-wall and wall-frame structures based on nonlinear response history analysis should be developed
چکیده
این فرض که عملکرد دینامیکی سازه ها عمدتا از سیستم یک درجه آزادی در تحلیل پوش آور تعیین می شود، معمولا برای سازه های کوتاه معتبر است، که رفتار سازه ای توسط اولین مد ارتعاش کنترل می شود. بااین وجود، مدهای بالاتر سازه های با ارتفاع متوسط و بلند، اثر قابل توجهی روی مشخصات دینامیکی دارد. در این مقاله، کاربرد تحلیل پوش آور برای ارزیابی لرزه ای سازه های دیوار برشی با ارتفاع متوسط تا بلند بررسی می شود. تغییرمکان ها و نیروهای داخلی سازه های دیوار برشی با ارتفاع های مختلف از طریق تحلیل تاریخچه غیرخطی پاسخ تعیین می شوند، که در آن دیوارهای برشی به عنوان سیستم های چند درجه آزادی در نظر گرفته می شوند و توسط المان های فیبری مدل می شوند. نتایج تحلیل با نتایج حاصل از روش پوش آور مقایسه می شوند. اثبات می شود معمولا تحلیل پوش آور، دریفت های بین طبقه و دوران ها را، به ویژه در طبقات فوقانی ساختمان ها، کمتر از مقدار واقعی برآورد می نماید، و تغییرمکان اوج بام را در مرحله تغییرشکل غیرارتجاعی را بیشتر از مقدار واقعی، برآورد می نماید. اثبات می شود که چشم پوشی از اثرات مد بالاتر در تحلیل، به طور قابل توجهی، نیروی برشی و ممان واژگونی را کمتر از مقدار واقعی برآورد می کند. توصیه می شود که تحلیل پوش آور ممکن است برای تحلیل سازه های دیوار برشی بلند یا قابی-دیوار مناسب نباشد. روش های ارزیابی لرزه ای جدیدی برای سازه های دیوار برشی بلند یا قابی-دیوار برمبنای تحلیل تاریخچه پاسخ غیرخطی باید توسعه داده شود.
1-مقدمه
در زلزله 7.9 Mw اخیر در سیچوان، چین، بسیاری از ساختمان های عمومی، شامل مدارس و بیمارستان ها، فرو ریختند و به شدت آسیب دیدند. این که چطور باید این ساختمان ها را، در سازه های با ارتفاع متوسط و بلند، ارزیابی و بهسازی نماییم به طوری که آنها بتوانند در برابر حملات احتمالی زلزله در آینده مقاومت نمایند، یک نیاز اضطراری در مناطق زلزله زده سیچوان است. روش های تحلیل غیرارتجاعی متعددی توسعه داده شده اند که پرکاربردترین آنها تحلیل پوش آور است، که در چارچوب مهندسی زلزله برمبنای عملکرد معرفی شده است و در هر دو، انجمن تکنولوژی کاربردی – 40 (ATC, 1996) و نمایندگی مدیریت اضطراری فدرال – 356 (FEMA,2000) در USA برای ارزیابی لرزه ای ساختمان های بتنی اجرا شده است. یکی از فرضیات تحلیل پوش آور این است که عملکرد سازه ها عمدتا از سیستم یک درجه آزادی (SDOF) متناظر تعیین می شود. این فرضیه معمولا برای سازه های کوتاه معتبر است که رفتار سازه ای اساسا توسط اولین مد ارتعاش کنترل می شود. بااین وجود مدهای بالاتر ارتعاش یک سازه با ارتفاع متوسط و بلند، اثر قابل توجهی بر روی مشخصات دینامیکی دارند....