Abstract

We investigate for a positive relation between growth and the aggressiveness of accounting choices. The motivation is that this relation is an unexamined and very general implication from most existing theories and types of accounting choice. Note that the firms’ decision to use aggressive choices is determined by the joint presence of two factors: specific incentives to increase earnings such as maximizing compensation and also the ability to increase earnings. Growth captures the ability to increase income because an “aggressive” accounting choice will only increase earnings for growing firms and will have no effect or even decrease earnings for no-growth or negative growth firms. Thus, a ranking on growth can be potentially used as a powerful large-sample lens that summarizes the economic importance of many disparate accounting theories and settings of aggressive choice. The empirical tests use a sample of 260,000 observations over the last 50 years and a wide set of nine accounting choices to provide a comprehensive investigation of the hypothesized relation. Our main finding is that there is essentially no reliable relation between growth and aggressive accounting choice. A number of specifications and sensitivity analyses confirm this main finding. In additional tests unrelated to the growth argument, we find no reliable positive correlation between the aggressiveness of individual accounting choices, which implies that companies make no concerted efforts to increase income over the available set of accounting choices. Finally, changes in accounting choice are rare, which implies that accounting choice is a blunt and unwieldy instrument for most aggressive earnings objectives. The conclusion is that visible and long-term accounting choices are seldom used for achieving income-increasing objectives

چکیده

ما  یک رابطه مثبت بین  گزینه های حسابداری  متهورانه ورشد را بررسی می کنیم . انگیزه این است که این رابطه یک پیچیدگی بررسی نشده و بسیار کلی  از اکثر تئوری های موجود و انواع گزینه های حسابداری می باشد . یادآوری می گردد که تصمیم شرکت برای استفاده از گزینه های متهورانه از طریق حضور مشترک دو فاکتور سنجیده می شود : مشوق های خاص برای افزایش درامد ها نظیر به حداکثر رسانی  غرامت و همچنین توانایی برای افزایش درامد ها . رشد در واقع توانایی برای افزایش درامد را در بر می گیرد چون یک گزینه حسابداری متهورانه تنها درامد ها را برای شرکت های در حال رشد افزایش خواهد داد و تاثیری نخواهد داشت یا حتی درامد ها را برای عدم رشد یا شرکت های با رشد منفی کاهش می دهد . ازاینرو ، یک رتبه بندی در رشد را می توان به طور بالقوه بهوعنوان لنز های نمونه بزرگ قدرتمند استفاده کرد که اهمیت اقتصادی تعدادی از تئوری های حسابداری مختلف و تنظیمات گزینه متهورانه را خلاصه می سازد . تست های تجربی از نمونه ای متشکل از 260000 شاهد در طی 50 سال و مجموعه گسترده ای از 9 گزینه حسابداری برای ارایه بررسی جامع رابطه فرضیه شده استفاده می کنند . یافته اصلی ما این است که در انجا بطور اساسی رابطه مطمئن بین رشد و گزینه حسابداری متهورانه وجود ندارد . تعدادی از تحلیل های مشخصات و حساسیت این یافته مهم را تایید می کنند . ما در تست های اضافی غیر مرتبط با استدلا رشد هیچ همبستگی مثبتی را بین  سلطه جویی گزینه های حسابداری نیافتیم که اشاره می کنند که شرکت ها تلاش های هماهنگ شده ای را برای افزایشش درامد بر روی مجموعه در دسترس گزینه های حسابداری صورت نمی دهند . در نهایت ، تغییرات در گزینه حسابداری نادر هستند که دلالت بر این موضوع دارند که گزینه حسابداری رک و ابزار غیر گسترده برای اکثر اهداف درامد های متهورانه می باشد . نتیجه گیری این است که گزینه های حسابداری قابل رویت و دراز مدت به ندرت برای موفقیت اهداف افزایش دهنده درامد استفاده می شوند .

مقدمه

تحقیق در زمینه گزینه حسابداری یک موضوع برجسته در تحقیق حسابداری مدرن می باشد ؛ برای مثال فیلدز و همکارانش (2001 ) متوجه می شوند که ده درصد مقاله ها در سه مجله ارشد حسابداری به پرسش های گزینه حسابداری می پردازند . در اینجا گزینه حسبابداری عمدتا به معنی گزینه های قابل رویت و دراز مدت نظیر روش های فهرست موجودی و افت بهاء بجای گزینه های غیر قابل رویت نظیر افزایش های احتیاطی می باشد . برجسته ترین رشته این مطالب به بررسی انواع تئوری های گزینه حسابداری متهورانه در پاسخ به انگیزه های بازار بورس و قراردادی می پردازد . در بخش زیادی از این تحقیق مشخص می گردد که انگیزه های فرصت طلبانه از محرک های مهم گزینه حسابداری محسوب می شوند . بنابراین تعدادی از مطالعات دیگر حمایت کمی را برای گزینه حسابداری متهورانه برای مثال دی انجلو و همکارانش (1994) ، هیلی و پاپو (1990) می یابند . بعلاوه ، سند موجود آشکار می سازد که تعدادی از گزینه های حسابداری بی نهایت دشوار هستند که نشان می دهند که آنها تا حدی ابزار بی پرده برای رسیدن به اهداف درامد های در حال ظهور می باشند ...