Abstract

This paper assesses the relative technical efficiency of institutions operating in a market that has been significantly affected by environmental and market factors in recent years, the Hong Kong banking system. These environmental factors are specifically incorporated into the efficiency analysis using the innovative slacks-based, second stage Tobit regression approach advocated by Fried et al (1999). A further innovation is that we also employ Tone’s (2001) slacks-based model (SBM) to conduct the Data Envelopment Analysis (DEA), in addition to the more traditional approach attributable to Banker, Charnes and Cooper (BCC) (1984

The results indicate: high levels of technical inefficiency for many institutions; considerable variations in efficiency levels and trends across size groups and banking sectors; and also differential impacts of environmental factors on different size groups and financial sectors. Surprisingly, the accession of Hong Kong to the People’s Republic of China, episodes of financial deregulation, and the 1997/98 South East Asian crisis do not seem to have had a significant independent impact on relative efficiency. However, the results suggest that the impact of the last mentioned may have come via the adverse developments in the macro economy and in the housing market

چکیده

این مقاله به ارزیابی کارایی فنی نسبی نهادهای فعال در یک بازار می­پردازد که به طور قابل توجهی توسط عوامل محیطی و عوامل بازاری در سال­ های اخیر تحت تأثیر قرار گرفته­ اند، سیستم بانکداری هنگ کنگ. این عوامل محیطی به طور خاص با استفاده از روش ابداعی رگرسیون توبیت مرحلۀ دو مبتنی بر اسلک­ها (SBM)، در تحلیل کارایی گنجانیده شده است. که این روش توسط Fried و همکاران (1999) مورد حمایت قرار گرفته است. نوآوری دیگر این است که ما علاوه بر این، مدل مبتنی بر اسلک­های( Tone 2001)، را استخراج می­کنیم تا روش تحلیل پوششی داده­ها (DEA) را علاوه بر روش سنتی­تر مربوط به Banker،Charnes و Cooper (BCC) اجرا نماییم.  

 نتایج، موارد زیر را نشان می­دهد: سطوح بالای عدم کارایی فنی برای بسیاری از مؤسسات؛ تغییرات قابل توجه در سطوح کارایی و روندها در گروه ­ها و بخش ­های بانکداری؛ و همچنین اثرات متمایز عوامل محیطی بر گروه ­های مختلف و بخش­های مالی. با کمال تعجب، الحاق هنگ کنگ به جمهوری خلق چین، بخش­ هایی از مقررات زدایی مالی، و بحران آسیای جنوب شرقی به نظر نمی­رسد تأثیر مستقل قابل توجهی بر کارایی نسبی داشته باشند. با این حال، نتایج نشان می­دهد که اثر آخرین مورد، ممکن است از طریق تحولات نامطلوب در اقتصاد کلان و در بازار مسکن به وجود آمده باشد. 

مقدمه

مفهوم کارایی در بانکداری به طور گسترده ­ای در ادبیات نظری لحاظ شده است، و از هر دو روش ناپارامتری و پارامتری استفاده شده است (Hall، 2001). با این حال، بحث رایجی بر سر اینکه آیا رتبه­ های برآورد شدۀ کارایی (کارایی مقیاس یا کارایی-X) انحراف دارند یا نه وجود دارد، نه فقط به خاطر تکنیک­ های مورد استفاده در برآورد آنها، بلکه به خاطر عوامل درونزا و/یا برونزای مؤثر بر بانک نمونه. به عنوان مثال، McAllister و McManus (1993) استدلال می­کنند که حداقل مقیاس کارا (MES) برای بانکها می تواند با افزایش اندازۀ کل دارایی بانکها در نمونه، به دلیل تفاوت های موجود در سبد دارایی بین بانکهای کوچکتر و بزرگتر، تغییر کند. مدت زیادی است اینطور تشخیص داده شده است که عوامل خارجی/ محیطی می­تواند تأثیر قابل توجهی بر روی امتیاز کارایی نسبی داشته باشد....