Abstract
The formation of Zagros Orogenic Belt of Iran, extending over 2000 km along the NW-SE direction, has been subjected to considerable controversy. Several geologists believe that this belt has been resulted by the subduction of Afro- Arabian plate underneath of the Iranian plate. This study presents an integrated analysis of remote sensing, geological and mineral occurrence data within a country scale GIS to test the hypothesis of subduction along this belt and to identify more precisely the subduction features inferred earlier by geologists. The interpretation of aeromagnetic data identifies several elongated subsurface ophiolitic rocks, which are believed to be the remnants of Neo-Thetys ocean that existed between the Afro-Arabian plate and Iran plate. Three sets of major NW, NE and N-S trending structures were identified by the processed aeromagnetic and AVHHR imagery. These structures control the occurrence of porphyry copper and epithermal precious metal mineralizations. Integrated analysis of all the available data presents a final map showing different elements of the subduction setting along the Zagros Orogenic belt. This study indicates that the suture zone, the surface expression of subducting Afro-Arabian plate beneath the Iran plate, is not located along the main Zagros thrust zone, as traditionally accepted by several geologists. It is inferred that the suture zone occurred at the southwestern boundary of the Urumieh-Dokhtar volcanic arc
چکیده
تشکیل کمربند کوهزایی زاگرس ایران، با بیش از 2000 کیلومتر گسترش در امتداد جهت شمال غربی-جنوب شرقی در معرض بحث های قابل توجهی واقع شده است. بسیاری از زمین شناسان بر این باورند که این کمربند با فرورانش صفحه آفریقایی عربی زیر صفحه ایران نتیجه شده است. این مطالعه، به تجزیه و تحلیل یکپارچه سنجش از راه دور، داده های زمین شناسی و وقوع معدنی در یک GIS مقیاس کشور برای آزمون فرضیه فرورانش در طول این کمربند و برای شناسایی دقیق تر فرورانش که ویژگی های آن قبلا توسط زمین شناسان استنباط شده است، انجام شد. تفسیر داده های هوامغناطیسی چند سنگ افیولیتی امتداد یافته ی زیرسطحی که تصور می شود بقایای اقیانوس نئو-تتیس که بین صفحه آفریقایی عربی و صفحه ایران وجود داشته است را نمایان می کند. سه مجموعه از ساختارهای اساسی با روند شمال غربی ، شمال شرقی و شمال به جنوب توسط پردازش تصاویر هوامغناطیسی و AVHRR مشخص شد. این ساختارها بروز مس پورفیری و کانیهای فلزات گرانبها فراگرمایی را کنترل می کنند. تجزیه و تحلیل یکپارچه از تمام اطلاعات در دسترس یک نقشه نهایی نشان دهنده عناصر مختلف محیط فرورانش در امتداد کمربند کوهزایی زاگرس را ارائه می دهد. این مطالعه نشان می دهد که منطقه شکاف، بروز سطحی فرورانش صفحه آفریقایی عربی در زیر صفحه ایران، در امتداد منطقه اصلی رورانده ی زاگرس واقع نمیشود، که به طور سنتی توسط بسیاری از زمین شناسان پذیرفته شده است. این نتیجه گرفت می شود که منطقه شکاف در مرز جنوب غربی قوس آتشفشانی ارومیه-دختر رخ داده است.