اطلاعات نقش مهمی در برنامه ریزی و توسعه ی کاربری زمین شهری دارد. سازمانهایی که به برنامه ریزی کاربری زمین شهری می پردازند همانند شهرداری ها و استانها باید موقعیت اطلاعاتی بهینه ای داشته باشند تا بتوانند به سرعت پیش روند و تصمیماتی بر مینای واقعیتها اتخاذ کنند. بنابراین، آنها باید به اطلاعات قابل اعتماد جغرافیایی و اداری به راحتی و به موقع دسترسی داشته باشند. این اطلاعات باید درباره ی هزینه ی خرید زمین، مالکیت زمین، اطلاعات مفصل درباره ی اسناد و نیز اطلاعات تاریخی درباره ی کاربری زمین، ارزش زمین و غیره باشد. می توان از خدمات شبکه همانند توزیع داده و ابزارهای بازیابی داده به گونه ی بسیار موثری برای کسب این اطلاعات استفاده کرد. گرچه تمامی اطلاعات در یک سازمان وجود ندارد. داشتن داده های زیرساختی برای سراسر کشور برای دست یابی به اطلاعات کنونی ضروری می باشد. علاوه بر این، توصیف داده به وسیله ی ابرداده می تواند قابلیت استفاده از داده ها برای کاربران نهایی را بهبود بخشد. علاوه براین توزیع داده، مطابق نیازها و استانداردهای کاربران می تواند به عوامل سوم کمک کند تا دسترسی راحتی به داده های مورد نیازشان داشته باشند که این یکی از عوامل اساسی برای برنامه ریزی کاربری شهری می باشد.

کلیدواژه ها: برنامه ریزی کاربری زمین شهری، GIS، خدمات شبکه، OGC، زیرساختهای داده ای سراسر کشور

فقدان محدودیتها منجر به جذابتر شدن زمینها و در نتیجه افزایش ارزش آنها می شود. آگاهی از محدوددیتها منجر به ایجاد دیدگاه درست تری از ابعاد مالی و نیز فرایندهای رسمی مورد استفاده می شود و سرعت برنامه ریزی کاربری زمین شهری را افزایش می دهد. بنابراین ترکیب و تحلیل اطلاعات به روز و مرتبط درباره ی زمین و مالکیت برای سازمانهایی که در برنامه ریزی کاربری زمین شهری مشارکت دارند، مهم و اساسی می باشد. محدودیتهایی که برای زمینها اعمال می شوند که دامنه ی آن ها از محدویتهای حقوقی تا کالبدی (برای مثال ساختن یک زمین دشوار و هزینه بر است) می باشد تاثیر منفی بر ارزش زمین دارند و بنابراین در قمیت زمین انعکاس می یابند. دولت محلی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به مثابه ی ابزار ارائه و انسجام، می تواند دیدگاهی سریع و قابل اعتماد از نقشه (اطلاعاتی درباره ی زمینها) کسب کند و با اسناد ورای معاملات آشنا شود...