Abstract
Air pollution is a major problem in the industrial areas. Cement dust is one of the important environmental pollutants. In this study the possibility of dust recycling especially kiln dust which has significant importance regarding air pollution in the cement plant, was examined. Tehran cement factory is one of the most important Iranian factories which is located in Tehran. This factory produces high volume of pollutants that are released to in environment. The possibility of reusing of kiln by pass returned dust has been examined in this factory. Different percentages of kiln by-pass dust of this factory were added to products and outcomes of its presence in parameters such as chemical compound, granulation, primary and final catch time, volume expansion, consumed water and resistance of mortar were surveyed. The result indicated that by adding the amounts of 3-8 dust the mortar resistance increase, but adding more than 15%, the mortar resistance has been decreased. Survey in consumed water proved that adding dust to cement, the trend for consuming water is decreased. After dust addition dust, primary and final catch time were compared in different samples and data which showed decrease in dust added samples. Cements with dust added showed increase in auto clave expansion. Overally, results proved that, the best percentage rate of dust addition to the cement was 15%.
چكيده
آلودگي هوا، مسئله اصلي در مناطق صنعتي است. گرد سيمان يكي از مهمترين آلاينده‌هاي محيطي است. در اين مطالعه امكان بازيابي اين گرد، به ويژه گرد و خاك كوره، كه اهميت زيادي در موضوع آلودگي هوا در كارخانه سيمان دارد، مورد بررسي قرار گرفته است. كارخانه سيمان تهران، يكي از مهمترين كارخانه‌هاي ايران است كه در تهران واقع شده است. اين كارخانه حجم بالايي از آلاينده توليد مي‌كند كه در محيط منتشر مي‌شوند. احتمال استفاده مجدد از مجراي فرعي كوره براي بازگشت گرد و خاك، در اين كارخانه مورد آزمايش قرار گرفته است. درصدهاي مختلف گردوخاك مجراي فرعي كوره اين كارخانه محصولات و نتايج آن در حضور در پارامترهايي همچون تركيب شيميايي، دانه‌دانه‌سازي، زمان گيرش (گرفتن) اوليه و نهايي، توسعه حجمي، آب مصرفي و مقاومت موتور، اضافه شده بودند، كه مورد بررسي قرار گرفته‌اند. نتايج نشان مي‌دهند كه با اضافه كردن ميزان 8-3 برابر گرد، مقاومت موتور افزايش مي‌يابد، اما اضافه كردن بيش از %15 درصد موجب مي‌شود كه مقاومت موتور كاهش يابد. بررسي آب مصرفي اثبات كرد كه با اضافه كردن گرد به سيمان، گرايش به مصرف آب كاهش مي‌يابد. پس از اضافه كردن گرد، زمان گيرش نهايي و اوليه، با داده‌ها و نمونه‌هاي مختلف مورد مقايسه قرار گرفت كه كاهش در نمونه‌هايي كه به آنها گرد اضافه شده بود را نشان مي‌دهد. سيمان‌هايي كه داراي گرد اضافه شده مي‌باشند، افزايش در توسعه اتوكلاو را نشان داده‌اند. به طور كلي، نتايج نشان مي‌دهند كه، بهترين ميزان درصد اضافه كردن گرد به سيمان، 15% است.
واژگان كليدي: سيمان، گردوخاك مجراي فرعي، كوره، مقاومت، توسعه حجم.
مقدمه
در طول قرن‌ها، آلودگي هوا از بلايي محلي به مسئله‌اي جهاني افزايش يافته است (امبرلين، 1998). كارخانه سيمان يكي از مهمترين و استراتژيك‌ترين صنايع در ايران است. اما، آلودگي هواي آن به مسئله‌اي جدي تبديل شده است. اصلي ترين آلودگي، گرد و خاك است كه كشورهاي صنعتي تلاش‌هاي چشم‌گيري به كاهش حجم آن، اختصاص داده‌اند. گردوخاك در مراحل مختلف خط توليد سيمان پراكنده شده و بوسيله گيرنده مناسب گرد و خاك جمع‌آوري مي‌شود. اين گرد و خاك جمع‌آوري شده، اغلب از نقطه نظر تركيب، مشابه با مواد گردشي در همان حوزه فرايند است و به همين دليل به خط توليد برمي‌گردند (محسن‌زاده و ديگران، 2006). در گذشته، گرد و خاك كوره سيمان به عنوان ضايعات صنعتي نگه داشته مي‌شد، اما اخيراً بر كاربرد آن تأكيد شده است، چون ميزان قابل ملاحظه‌اي از انرژي به براي آماده‌سازي، تكليس (آهكي‌سازي) و دور انداختن آن صرف شده كه موجب اتلاف انرژي و هزينه شده است…