Abstract
Most of today’s consumed energy can be categorized as either electrical, chemical or thermal. Traditionally, the infrastructures for the supply with these energy forms have been engineered separately, often resulting in parallel but uncoordinated supply infrastructures. Various new technologies for conversion between these energy forms however start introducing a mutual dependence and an increasing substitution potential between these infrastructures, with combined cycle gas turbines playing a major role. To a certain extent, the mutual dependence also leads to redundancy effects and influences the reliability and availability of supply. This paper presents a model for analyzing and calculating expected reliability of supply and expected energy not supplied in such multi-carrier energy systems. The models can be used to identify the benefit and sensitivity of certain conversions as well as their limits in terms of reliability improvements
چکیده
امروزه بیشتر انرژی مصرف شده می تواند به صورت الکتریکی، شیمیایی یا حرارتی طبقه بندی شود. به طور سنتی، زیرساخت برای عرضه با این اشکال انرژی به طور جداگانه طراحی شده اند، که اغلب در زیر ساخت های عرضه موازی اما ناهماهنگ نتیجه داده است. با این حال فن آوری های مختلف جدیدی برای تبدیل بین این اشکال انرژی شروع به معرفی یک وابستگی متقابل و افزایش پتانسیل جابجایی بین این زیرساخت، با توربین گاز سیکل ترکیبی نقش عمده ای در این بین دارند. تا حدودی، وابستگی متقابل نیز منجر به رفع اشکالات اثرات و تحت تاثیر قرار گرفتن قابلیت اطمینان و در دسترس بودن عرضه شده است. در این مقاله یک مدل برای تجزیه و تحلیل و محاسبه قابلیت اطمینان مورد انتظار و انرژی تامین نشده مورد انتظار در چنین سیستم های انرژی چند حامل ارائه شده است. مدل را می توان برای شناسایی سود و حساسیت تبدیل خاصی و همچنین محدودیت های خود را از نظر بهبود قابلیت اطمینان مورد استفاده دانست .
1.مقدمه
در گذشته ، زیرساخت برای عرضه انرژی برق، شیمیایی و حرارتی به طور جداگانه تحت بررسی قرار می گرفته است. در اغلب موارد، هر دو توپولوژی و استراتژی بهره برداری مستقل از یکدیگر بودند و در برخی مناطق به طور کامل توسعه یافته یا شهرستانها، آنها نیز توسط شرکت های مختلف مورد نگهداری قرار میگرفتند. با وجود تحولات مختلف ، وابستگی متقابل و افزایش رقابت بین این سه زیرساخت مشهود است. این روند به ویژه با افزایش تعداد محور ایستگاه های برق، گاز، مبدل های انرژی گاز طبیعی به برق و حرارتی فزونی یافت [1]. فن آوری های مختلف ، هم برای کاربردهای مقیاس کوچک و هم در مقیاس بزرگ وجود دارد که نشان دهنده وابستگی ممکن حامل های انرژی در سطح انتقال و همچنین در سطح توزیع است...