چکیده

از گذشته های بسیار دور، حسابداری بر مبنای نقدی بدون هیچ تغییری، در بخش عمومی مورد استفاده قرار می گرفت تا این که در دهه 1980 این موضوع مطرح شد که بهتر است مبنای مورد استفاده در بخش عمومی به اصول حسابداری بازرگانی که در بخش خصوصی به کار گرفته می شوند، نزدیک تر شود. زمانی که جامعه در می یابد که زندگی بر مبنای اعتماد غیرقابل اتکا (اعتماد بی جا) برای افراد جامعه غیر قابل تحمل است تقاضا برای پاسخگویی بهتر دولت ها و مدیران بخش عمومی که از سراسر جهان به گوش می رسد منجر به بکارگیری اصول مشابه برای دولت ها می شود. این مقاله، ویژگی های اصلی حسابداری تعهدی، نظرات موافق و مخالف در این زمینه و جنبه های خاص اصلاحات حسابداری بخش عمومی که از طریق معرفی حسابداری تعهدی به منظور تسهیل در برنامه ریزی، مدیریت مالی و تصمیم گیری بهتر و همچنین به عنوان یک روش پذیرفته شده اندازه گیری کارایی، اثربخشی و صرفه اقتصادی سیاست های عمومی صورت گرفته است، برجسته می نماید.

1-مقدمه

طی دهه های اخیر، اداره بخش عمومی تحت تأثیر دگرگونی هایی از قبیل مقررات زدایی، تمرکز زدایی، جایگزینی کنترل ورودی با کنترل خروجی، مدیریت بر مبنای نتایج و دستاوردها، واگذاری مسئولیت ها، و معرفی تکنیک های مدیریت بخش خصوصی قرار گرفته است. این اصلاحات اغلب تحت عنوان مدیریت عمومی نوین مطرح می شوند. کارکرد اصلی مدیریت عمومی نوین، ایجاد محیطی است که در آن تقاضای جامعه، روش مدیریت فعالیت های دولتی را اصلاح می کند و موجب می شود تا دولت ها مسئولیت های خود را بدون تحمیل هزینه های سنگین به نسل های بعدی به انجام برسانند....