Abstract
Biometric authentication refers to the automatic identification of a person by analyzing their physiological and/or behavioral characteristics or traits. Since many physiological and behavioral characteristics are unique to an individual, biometrics provides a more reliable system of authentication than ID cards, keys, passwords, or other traditional systems. A wide variety of organizations are using automated person authentication systems to improve customer satisfaction, operating efficiency as well as to secure critical resources. Now a day an increasing number of countries including India have decided to adopt biometric systems for national security and identity theft prevention, which makes biometrics an important component in security related applications such as: logical and physical access control, forensic investigation, IT security, identity fraud protection, and terrorist prevention or detection. Various biometric authentication techniques are available for identifying an individual by measuring fingerprint, hand, face, signature, voice or a combination of these traits. New biometric algorithms and technologies are proposed, tested, reviewed, and implemented every year. This paper aims to give a brief overview of the field of biometrics and summarize various biometric authentication techniques including its strengths and limitations
چکیده
تشخیص هویت بیومتریک به شناسایی خودکار یک شخص با تحلیل خصوصیات فیزیولوژیکی و یا رفتاری یا خصیصه های او دلالت میکند. چون بسیاری از خصوصیات فیزیولوژیکی و رفتاری برای هر شخص منحصربه فرد هستند، بیومتریک سیستم تشخیص هویت قابل اعتمادتری نسبت به کارت های شناسایی، کلیدها، کلمه های عبور یا دیگر سیستم های سنتی فراهم میکند. انواع گوناگونی از سازمان ها در حال استفاده از سیستم های خودکار تشخیص هویت فرد هستند تا بتوانند علاوه بر امن کردن منابع مهم، رضایت مشتری و کارآمدی عملیاتی را بهبود بخشند. اکنون در هر روز تعدادِ در حال افزایشی از کشورها مانند هند تصمیم گرفته اند سیستم های بیومتریک را برای امنیت ملی و اجتناب از سرقت هویت به کار ببرند که این امر بیومتریک را یک مولفه ی مهم در اپلیکیشن های مرتبط با امنیت مینماید. اپلکیشن هایی مانند کنترل دسترسی منطقی و فیزیکی، پزشکی قانونی ، امنیت فناوری اطلاعات، جلوگیری از جعل هویت و تشخیص یا اجتناب از تروریستها. تکنیکهای تشخیص هویت بیومتریک متنوعی با اندازه گیری اثر انگشت، دست، صورت، امضا، صدا یا ترکیبی از این خصیصه ها برای شناسایی یک فرد موجود هستند. هر ساله الگوریتم ها و تکنیک های بیومتریک جدید پیشنهاد شده، تست گردیده، بازبینی شده و پیاده سازی میشود. هدف این مقاله ارائه ی یک نمای کلی از زمینه ی بیومتریک و خلاصه کردن تکنیک های تشخیص هویت بیومتریک مختلف به همراه نقاط قوت و ضعف آنها است.
کلمات کلیدی: بیومتریک، شناسایی، تصدیق هویت، برنامهی شناسایی هویت فراگیر
1- مقدمه
یک سیستم تشخیص هویت بیومتریک اساساً یک سیستم تشخیص الگو است که با مشخص کردن صحت یک خصوصیت فیزیولوژیکی و یا رفتاری ویژه که کاربر دارد، او را شناسایی میکند. خصوصیات فیزیولوژیکی به شکل بدن مربوط هستند مانند هندسه ی دست، خطوط کف دست، تشخیص چهره، اثر انگشت، DNA، تشخیص عنبیه، شبکیه و بو. خصوصیات رفتاری به رفتار یک شخص مرتبط هستند مانند ریتم تایپ کردن، مدل راه رفتن و صدا. روش شناسایی مبتنی بر خصوصیات بیومتریک به روش های سنتی مبتنی بر کلمه های عبور و PIN به دلایل مختلفی ترجیح داده میشوند. مثلاً: شخصی که قرار است شناسایی شود لازم است از نظر فیزیکی در زمان شناسایی حضور داشته باید و شناسایی مبتنی بر تکنیک های بیومتریک، نیازِ به خاطر سپردن یک کلمه ی عبور یا حمل یک نشانه را رفع میکند. از آن جا که امروزه انواع مختلفی از اپلیکیشن ها به شماهای تصدیق هویت قابل اعتمادی احتیاج دارند تا هویت یک فرد را تایید نمایند، تشخیص انسانها بر اساس خصوصیات بدن آنها در اپلیکیشن های فناوری نوظهور، جالبتر و جالبتر شده است...