Abstract
This article presents a GIS-aided visibility and dominance analysis used for a visual-impact assessment of a planned high-rise building located in a central area in Trondheim, Norway. The visibility analysis calculates fields of intervisibility between the high-rise building and locations in the urban landscape. Visual obstacles such as existing buildings and trees are included. The dominance analysis adds to the visibility analysis a measure of how visually dominant the high-rise building would be. The dominance measure is based on the distance to the building and how much of the building would be visible from any observation point. The result is an assessment of visibility and dominance throughout the entire study area as opposed to using photomontages for assessing visibility and dominance from single standpoints
چکیده
در مقاله حاضر ما از تحلیل امکان دید و تسلط مکانی با کمک سیستم GIS استفاده می کنیم که برای ارزیابی تاثیر امکان دید از یک ساختمان بلند واقع در منطقه مرکزی شهر تروندهیم نروژ استفاده گردید . تحلیل امکان دید به محاسبه حوزه های قابلیت دید متقابل بین ساختمان بلند و مکان هایی در چشم انداز شهری می پردازد . موانعی نظیر ساختمان های موجود و درختان که مانع دید می شوند در این بررسی مورد توجه قرار می گیرند . تحلیل تسلط مکانی یک ابزار سنجش را به کمک تحلیل و بررسی امکان دید می افزاید که تسلط مکانی ساختمان بلند را تشریح می سازد . ارزیابی تسلط مکانی بر اسا دو عامل صورت می گیرد که عبارتند از : اولا فاصله تا ساختمان و ثانیا میزان قابل رویت بودن یک ساختمان از یک نقطه . نتیجه کار عبارتست از ارزیابی امکان دید و تسلط مکانی در کل منطقه مورد ارزیابی در برابر استفاده ازمونتاژ عکس ها برای ارزیابی امکان دید و برتری از نقطه نظر واحد .
1-مقدمه
تحلیل امکان دید و تحلیل خطوط نقشه قابل دید اغلب با همدیگر مرتبطند و اگر مرتبط نباشند پس دارای تشابه هستند . از طریق قیاس با اصطلاح هیدرولوژیکی " آبخیز " که به منطقه ای اشاره می کند که آب را با خروجی معمولی زهکشی می کند ، اصطلاح تحلیل خطوط نقشه قابل دید توسط طراحان چشم انداز استفاده می شود تا به منطقه ای اشاره شود که در آنجا خطوط دید غیر بازدارنده از یک نقطه واحد وجود دارند که این خطوط در مقایسه با نقطه ریختن آبخیز قرار می گیرند . منشاء این اصطلاح به دهه 1970 بر می گردد و ظاهرا در ابتدا توسط اداره جنگلبانی ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفت ( اروین و استیانیتز2003) . روش تولید خطوط نقشه قابل دید در دهه 1970 ( مناطق با قابلیت دید متقابل) توسعه یافتند تا به ارزیابی این پرسش بپردازند که چگونه واقع نگاری شفاف می توانست محیط های خوش منظره را تغییر دهد ( تراویس و همکاران 1975). برای مثال ، بررسی امکان دید هنوز در جنگلبانی استفاده می شود تا منطقه قابل مشاهده در سطوح تسطیح شده را به حداقل برساند ( دینس و لیزارگا – بل بارد 2007) اما استفاده از این بررسی با کمک چندین مفهوم محبوبیت می یابد و همگانی می گردد . مثال های بیشماری در مورد استفاده از این روش در باستان شناسی وجود دارند برای مثال این روش بررسی می کند که آیا مکان های توده سنگ های Isle of Mull در اسکاتلند به طور عمدی درست شدند تا از دریا قابل رویت باشند یا خیر ( فیشر و همکارن 1997) . مثال هایی از مدیریت طبیعت شامل استفاده از تحلیل امکان دید می باشند تا مکان های بهینه را برای حداقل تعداد مشاهده بیابند که برج های مراقبت برای تجسس آتش سوزی جنگل نیاز دارند ( لی 1991) و بر طبق ارتباطات راه دور ، روش یکسان برای یافتن بهترین مکان ها برای دکل های انتقال ها استفاده شده اند ( فلوریانی و همکارانش 1994 ) . تحلیل های امکان دید در برنامه ریزی استفاده شده اند تا مکان توسعه پروژه های دارای استعداد بالقوه را ارزیابی کنند که قرار است بر روی مناطق وسیعی نظیر توربین های بادی ( بیشاپ 2002) یا شاه تیرهای با ولتاژ قوی ( ترنبل و گورلای 1987 ) قابل رویت باشند . ما در این مقاله از روشی برای ارزیابی مکان ساختمان بلند برنامه ریزی شده در تروندهیم نروژاستفاده می کنیم (شکل یک ) ...