چکیده
بحث در مورد روش های اسلامی تأمین مالی سرمایة خصوصی (PE) به ندرت بینش تحلیلی دقیقی نسبت به خصوصیات آنها ارائه میدهد: بدین معنا که تحلیل دقیقی از ویژگی های آنها وجود ندارد. مقالة حاضر به بررسی این موضوع میپردازد که روش تأمین مالی تقسیم سود و زیان (PLS) چگونه و چه زمانی میتواند مشکل اطلاعات نامتقارن را حل کند. من در این تحقیق بر طرح های تأمین مالی مضاربه و مشارکت تمرکز دارم و مدلها را تحت فرض زیان اخلاقی در نظر میگیرم.
مدل، نتایج جالبی را نشان میدهد. اول اینکه، من نشان میدهم که روش تأمین مالی مضاربه، طرح های تشویقی قدرتمندی برای عامل (یا پیمانکار) فراهم میکند. با توجه به اینکه صندوق سرمایة خصوصی (PE) اسلامی به طور فعال در این پروژه درگیر نیست و موفقیت پروژه بستگی به تلاش عامل دارد، چنین روش تأمین مالی بهترین راه حل را نتیجه میدهد.
دوم، نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که تأمین مالی مشارکت نمیتواند مشکل زیان اخلاقی را حل کند. یک توضیح برای این امر میتواند این واقعیت باشد که این پروژه به طور مشترک توسط دو طرف تأمین مالی میشود و هر دوی آنها تلاش هایی را ارائه میدهند که سبب کاهش انگیزة آنها میشود.
1-مقدمه
در دهة گذشته، سهام خصوصی(PE) اسلامی به طور چشمگیری در سراسر جهان رشد کرده است (Fenn و همکاران، 1995، Demaria، 2006). در ابتدا توسعة قابل توجه ی در کشورهای مسلمان، به ویژه در خاورمیانه در این زمینه رخ داد. بازیکنان اصلی در سهام خصوصی اسلامی، بانکها هستند. به عنوان مثال، بانک Arcapita و بانک تأمین مالی خلیج، صندوق های سرمایه گذاری را راهاندازی میکنند تا بدان وسیله سرمایه های شرکتهای ثبت نشدة رو به رشد را جذب کنند. آنها سرمایه ها را در مناطق مختلف سراسر جهان و در خطوط تجاری جدید که مختصِ بازیکنان بانکداری متعارف است را جمع میکنند (Ba، 1996و Kettel، 2012). سالهای گذشته، بسیاری از مؤسسات مالی متعارف تمایل زیادی به سهام خصوصی اسلامی نشان دادند: آنها برای جذب سپرده گذاران و سرمایه گذارانِ بیشتر به شیوه اسلامی عمل میکنند. امروزه، تنظیم کنندگان نهادهای مالی متعارف برای اینکه کاری کنند که فعالان اسلامی بهتر از عهدة قراردادهای نظیر قراردادهای متعارف برآیند، معیارهای اسلامی مانند شاخص بازار اسلامی داو جونز در نیویورک و شاخص جهانی اسلامی FTSE در لندن را راه اندازی میکنند..