آبگيري سدها باعث ايجاد جابجائي‌ها  و تغيير مكان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي قابل ملاحظه در بسياري از سدها حتي با اجراي مهندسي خوب   شده است .بررسي اين موضوع  با توجه به تعداد سدهاي در حال اجرا در ايران ،از اهميت بسياري برخوردار است.در اين تحقيق ابتدا به مطالعه رفتار غير خطي تنش و كرنش در خاكريزها پرداخته و در مطالعه موردي، تنش‌ها و تغيير مكان‌هاي ايجاد شده درسد خاكي سنبل رود واقع در شمال ايران با استفاده از برنامه  FEADAM  كه بر اساس تئوري‌هاي فوق تهيه شده، مورد مطالعه واقع شده است.  ارتفاع سد سنبل رود  معادل 20 متر بوده و آبگيري آن در سه مرحله با عمق‌هاي 6و12و16 متري انجام شده است. بارگذاري در مراحل مختلف با توجه به پارامترهاي مورد نياز بر سد اعمال شده و خروجي‌هاي برنامه به شكل نمودار براي پوسته بالا دست ،هسته و پوسته پائين دست تهيه شده‌اند. نتايج تحليل فوق مشخص مي‌نمايند كه پوسته بالا دست و هسته سد با آغاز آبگيري به سمت بالادست يعني درياچه سد حركت نموده درحالي‌كه پوسته پائين دست به سمت پائين دست سد تغيير مكان مي‌‌دهد. مقادير تنش در هسته سد بيش از پوسته‌هاي بالا دست و پائين دست مي‌باشد. علت آن را مي‌توان غوطه‌ور شدن پوسته بالا دست با آغاز آبگيري  مخزن دانست. تغيير مكان‌هاي سد پس از آبگيري درحد قابل قبول بوده و سد پايداري خود را حفظ مي‌‌‌‌نمايد.

نتایج تحقیق

1-در پوسته بالا دست سد تغيير مكان‌هاي افقي عموما" به سمت بالا دست سد بوده و تنها در تراز تاج سد به سمت پائين دست تغيير جهت مي دهند. اين تغيير مكان‌ها  حد اكثر cm 20 به سمت بالا دست و حداقل cm 5  به طرف پائين دست مي‌باشند. با بالا رفتن تراز آب در پشت سد ، از حركت پوسته بالا دست به طرف مخزن سد كاسته مي شود.

2-در هسته سد نيز تغيير مكان هاي افقي عموما به سمت بالا دست سد بوده و در ارتفاع 9 متري به حد اكثر مقدار خود يعني  cm 23 رسيده و در حوالي تاج سد به سمت پائين دست تغيير جهت داده و به كمتر ازcm 5  مي‌رسند. در هسته سد نيز با افزايش ارتفاع آبگيري از حركت سد به سمت مخزن سد كاسته مي‌شود.

3- و...