چکیده

ماسه دوغاب  بعنوان یک ترکیب ذره ای دو فازی درنظر گرفته می شود که در آن ویژگی های پیوستگی  و نیز چسبندگی  دوغاب  و اندرکنش ذره با ذره در ماسه مورد ملاحظه قرار می گیرند تا ماکرو پاسخ سراسری (مقاومت، کشش شکست، استحکام و مدهای شکست) بارکنش های  تراکمی (فشاری)، برشی و کششی را به دست آیند. تست های چسبندگی برای ارزیابی پیوند سطح مشترک تحت بارکنش های کششی، برشی و مد ترکیبی بکار برده شدند و مدلهای محتوایی برای مطالعه مکانیزم های شکست و چگونگی تاثیر آنها بر رابطه فشار – کشش بکار گرفته شدند. مقاومت پیوند را می توان با یک معیار شکست مور – کولومب نمایش داد و شکست دوغاب  و ماسه دوغاب را می توان با یک معیار دروکر – پراگر تقریب زد. یک نظریه برای توضیح رفتار ماسه دوغاب  و مقاومت کششی مطرح شده است و مدلهای استحکام برای پیش بینی ویژگی های ماسه دوغاب از خصوصیات مواد تشکیل دهنده آن ساخته شدند.

1-مقدمه

کاربرد فزاینده دوغاب شیمیایی  برای حل تعدادی از مسائل مهندسی ژئوتکنیک نشان داده است که کنترل کیفی بیشتر انجام شده است و روال های طراحی موثرتر برای نیل به اهداف مطلوب ساخته می شوند. اگرچه معلوم است که ماسه دوغاب متفاوت از ماسه بدون دوغاب  رفتار می کند، مکانیزم های مسئول این تغییر کاملا ناشناخته هستند. با این همه همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، رفتار مکانیکی ماسه دوغاب  با ترکیبی از موارد زیر کنترل خواهد شد : 1) ویژگی های پیوستگی ملات؛ 2) ویژگی های پیوندی در سطح مشترک ماسه – ملات؛ 3) اندرکنش های ذره با ذره در میان ذرات ماسه. برای تعیین و کمی سازی این مکانیزم ها، دو برنامه تجربی گسترده بکار گرفته شدند: نخست ویژگی های دوغاب و ماسه دوغاب ی  در تراکم ، پیچش و تنش مستقیم بررسی شدند و دوما مقاومت چسبنده در سطح مشترک ماسه – دوغاب در بارکنش تنشی، برشی و مد ترکیبی برآورد شدند...

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.