چکیده

این مقاله به بررسی چگونگی اندازه گیری ارزش منصفانه دارایی های نامشهود که در ترکیب های تجاری مورد شناسایی و ارزیابی قرار می گیرند (در سطح سوم از سلسله مراتب ارزش منصفانه) می پردازد. ارائه منصفانه دارایی های نامشهود در صورت های مالی تنها در صورتی امکان پذیر است که تمامی موارد لازم اضافی طبق مکانیزم ارزش منصفانه افشا شده باشند. این مقاله به ارائه تجزیه و تحلیل های روش های ارزیابی دارایی های نامشهود پرداخته است و همچنین بیان کرده است که چرا حسابداری ارزش منصفانه بر حسابداری بهای تمام شده تاریخی غلبه کرده است.هر دو هیات باید چالش ها و مسائل بحث بر انگیز را در زمان تجدید ساختار استاندارد اندازه گیری ارزش منصفانه پیش بینی نمایند.

1-مقدمه

تغییر استاندارد های حسابداری از حسابداری بهای تمام شده تاریخی(HCA) به حسابداری ارزش منصفانه (FVA) و پارادایم مربوطه با بحث های زیادی رو به رو بوده است. طبق رهنمودهای ارائه شده در استانداردهای حسابداری (IFRS 13,ASC820)، بازده ها باید طبق روش ارزش منصفانه مورد اندازه گیری و گزارش قرار گیرند که به موجب آن سوال زیر مطرح می شود: آیا افشاء به شفافیت کامل اشاره دارد؟ کدامیک از سیستم های ارزیابی دارایی ها و بدهی های شرکت ها در رویارویی با بحران های مالی کنونی و قضیه ی انرون مناسب می باشد؟ از آنجایی که حسابداری ارزش منصفانه نسبت به حسابداری بهای تمام شده تاریخی مهمتر می باشد، به طور مناسب موجب افزایش فرضیه های روند افزایشی منفی در بازار می گردد. در اینجا نیاز به اصلاح استانداردهای حسابداری با توجه به روش های اندازه گیری ارزش منصفانه وجود دارد. برخی از مسائلی که در اینجا مطرح هستند عبارتند از: الف) قابلیت اعتماد در مقابل مربوط بودن  ب)ترویج علامت نسبت به مدل/ برآوردها از علامت به هزینه/ بازار در ارزیابی دارایی های بلند مدت، اوراق بهادار و اوراق بهادار غیر سیال و ج) شناسایی ارزش منصفانه از صورتحساب سود و زیان به ترازنامه در جهت کسب اطلاعات و اتخاذ تصمیمات بیشتر توسط ذینفعان، سهامداران و سرمایه گذاران مختلف. از آنجایی که حسابداری ارزش منصفانه یک رویکرد آینده نگری را دارد، بنابر این چالش جدیدی را به شرکت تحمیل نمود. با این حال، حسابداری مبتنی بر بهای تمام شده تاریخی باید مورد اصلاح قرار می گرفت. اصلی ترین انتقادی که بر حسابداری ارزش منصفانه وارد می آید این است که از آنجایی که آن بر مبنای فرضیات غیر قابل اعتمادی می باشد ( که ممکن است ناشی از تظاهر مدیریت در افشاء اطلاعات و تهیه صورت های مالی بوده باشد)، ارزشگذاری آن بسیار مشکل می باشد. یک انقلابی که در اصول حسابداری در برابر قوانین حسابداری در عصر فناوری اطلاعات پدید آمده است، پارادایم جامعی است که توسط چارچوب حسابداری ASC820 با عنوان "  اندازه گیری ارزش منصفانه"  ارائه گردیده است......

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.