Abstarct
Agricultural landscapes can be characterized as a mosaic of habitat patches interspersed with hostile matrix, or as a gradient of patches ranging from suitable to unsuitable for different species. Arthropods moving through these landscapes encounter a range of edges, with different permeability. Patches of native vegetation in these landscapes may support natural enemies of crop pests by providing alternate hosts for parasitic wasps and/or acting as a source for predatory insects. We test this by quantifying species interactions and measuring movement across different edge-types. A high diversity of parasitoid species used hosts in the native vegetation patches, however we recorded few instances of the same parasitoid species using hosts in both the native vegetation and the crop (canola). However, we did find overall greater densities of parasitoids moving from native vegetation into the crop. Of the parasitoid groups examined, parasitoids of aphids (Braconidae: Aphidiinae) frequently moved from native vegetation into canola. In contrast, parasitoids of caterpillars (Braconidae: Microgastrinae) moved commonly from cereal fields into canola. Late season samples showed both aphids and parasitoids moving frequently out of native vegetation, in contrast predators moved less commonly from native vegetation (across the whole season). The season-long net advantage or disadvantage of native vegetation for pest control services is therefore difficult to evaluate. It appears that the different edge-types alter movement patterns of natural enemies more so than herbivorous pest species, and this may impact pest control services
چکیده
چشم انداز های کشاورزی می تواند به عنوان بخشی از تکه های زیستگاه پراکنده با ماتریس خصمانه ، و یا به عنوان یک گرادیان از تکه های مختلف مناسب تا نامناسب برای گونه های مختلف مشخص می شود. بندپایان از طریق این مناظر به حرکت خود ادامه داده و با طیف وسیعی از لبه ها ، با نفوذپذیری مختلف مواجه میشوند . تکه های پوشش گیاهی بومی مناظر ممکن است از دشمنان طبیعی آفات زراعی با ارائه میزبان های جایگزین برای زنبورهای انگل و یا عمل به عنوان یک منبع برای حشرات درنده پشتیبانی کند. ما این امر را با تعیین کمیت تعاملات گونه ها و اندازه گیری جنبش در سراسر لبه هایی با انواع مختلف بررسی کردیم . تنوع بالا ی گونه های زنبور میزبان درتکه های گیاهی بومی استفاده می شود، با این حال چند نمونه از گونه های زنبور را با استفاده از همان میزبان در هر دو پوشش گیاهی بومی و محصول ( کانولا ) ثبت کردیم . با این حال ،به تراکم های کلی زنبور از پوشش گیاهی بومی دست پیدا نکردیم . از گروه زنبوری که مورد بررسی قرار گرفت ، زنبور شته ( Braconidae : Aphidiinae ) غالبا از پوشش گیاهی بومی به کانولا مهاجرت کرد. در مقابل، زنبور کرم ( های Braconidae : میکرو gastrinae معمولا از مزارع غلات به کانولا نقل مکان کرد. هر دو نمونه نشان داد که هم شته ها و هم زنبور ها از پوشش گیاهی بومی نقل مکان میکنند و در مقابل ، شکارچیان معمول از پوشش گیاهی بومی ( در سراسر فصل ) کمتر نقل مکان کرد . مزایای خالص فصل طولانی و یا معایب پوشش گیاهی بومی برای خدمات کنترل آفات برای ارزیابی آن مشکل است . به نظر می رسد که لبه هابا انواع مختلف به تغییر الگوهای حرکت دشمنان طبیعی بیشتر از گونه های آفت گیاه خوار میپردازند و این ممکن است خدمات کنترل آفات را تحت تاثیر قرا ر دهد .
مقدمه
معرفی مناظر کشاورزی به عنوان یک تکه زیستگاه مناسب پراکنده با ماتریس خصمانه دریافت میشود . برای بسیاری از گونه ها ، نسخه ساده شده ی چشم انداز شبیه به چیزی است که آنها احتمالا تجربه کرده اند ، و اتصال تکه های زیستگاه برای بقای آنها حیاتی است . با این حال ، برای سایر گونه ها چشم انداز بیش از یک شیب از تکه هایی است که طیف کاملی از مناسب ها را با نامناسب ها متصل میکند. آنها می توانند منابع را از هر دو بخش محصول و تکه های غیر زراعی مورد استفاده قرار دهند ، و تصمیم حرکت از یک مکان به مکان دیگر به خطرات مرتبط با نوع دیگری از ماتریس بستگی دارد . به عنوان مثال، Cosentino و همکارانش نشان داد که خطر خشکی سمندر خال زرد در بین محصولات مختلف متفاوت بوده ، و سمندرها با احتمال بیشتر از ذرت به سوی سویا حرکت میکند که ، به احتمال زیاد با توجه به کاهش از دست دادن آب در زیر سایه بان سویا میباشد . برای پستانداران ، تحمل ماتریس یک عامل مهم پیش بینی کننده در موفقیت گونه در مناظر اصلاح شده است و اصلاح افزایش یافته ماتریس می تواند توانایی حرکت حیوانات از طریق ماتریس را کاهش دهد. تصمیم ورود به ماتریس همزمان باتصمیم به ترک پچ بوده و بنابراین مطالعه ویژگی های پچ زیستگاه یا ماتریس در انزوا ممکن است تنها درک تصویر نسبی را ارائه دهد . در اینجا ، بر ارزیابی الگوهای جنبشی در سراسر مرزهای چشم انداز های مختلف و یا لبه ها به عنوان وسیله ای برای درک درجه تناسب هر دو پچ و زیستگاه های ماتریس متمرکز میشویم . جنبش در سراسر لبه های بخصوص تحت تاثیر شکل ( محیط به نسبت منطقه ) و تضاد آنها ( درجه ای که هر یک از انواع زیستگاه در هر طرف از لبه ها متفاوت از هم قرار گرفته اند ) قرار میگیرد . فرض شده که لبه هایی با درجه بالایی از کنتراست ( لبه سخت) به جنبش غیر قابل نفوذ هستند ، و لبه هایی بادرجه کم کنتراست ) لبه های " نرم " ) نفوذ پذیر تر ند . مطالعه تجربی توسط Collinge و پالمر با استفاده از سوسک های ساکن زمین از این فرضیه ، با مرزهای کنتراست کم که مهاجرت خالص را نشان میدهد پشتیبانی میکند . مناظر طبیعی کشاورزی برای مطالعه حرکت لبه مناسب هستند به دلیل اینکه اکثر مرزها ناگهانی و خودسرانه توسط کشاورز تعریف شده اند . گونه ها با طیف وسیعی از لبه ها مقابل از بالا به پایین ، و درجه ای از تغییرات تضاد در سراسر فصل مواجه میشوند وقتی که محصولات توسعه میباد . اثرات لبه ها ، عمدتا به عنوان بخشی از مطالعات قطعه قطعه شدن زیستگاه در مناظر کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است . در این مطالعات، روند تکه تکه شدن بااز دست دادن کلی زیستگاه و ماتریس کشاورزی به طور کلی یک محیط خصمانه همزمان بود است . با این حال ، بسیاری از گونه ها در این اکوسیستم ها به خوبی به استفاده از منابع زودگذر و فضایی تکه ای و استفاده از انواع زیستگاه در طول زندگی خود اقتباس کرده است. برای دشمنان طبیعی آفات، : مانند شکارچیان و زنبورهای انگلی ( زنبور ) ، پوشش گیاهی غیر محصول : از جمله windbreaks ، حاشیه های زمینه ، هدجروس و پوشش گیاهی بومی باقی مانده ممکن است میزبان های متناوب و یا گونه های طعمه را فراهم کند . کوربت و Rosenheimدریافتند که یک پارانیتویید مهم به استفاده ازمیزبان متناوب در درختان آلو کاشته شده مجاور به تاکستان می پردازد ....