Abstract
AIMS/HYPOTHESIS:S leep loss is associated with insulin resistance and an increased risk for type 2 diabetes, yet underlying mechanisms are not understood. Elevation of circulating non-esterified (i.e. free) fatty acid (NEFA) concentrations can lead to insulin resistance and plays a central role in the development of metabolic diseases. Circulating NEFA in healthy individuals shows a marked diurnal variation with maximum levels occurring at night, yet the impact of sleep loss on NEFA levels across the 24 h cycle remains unknown. We hypothesised that sleep restriction would alter hormones that are known to stimulate lipolysis and lead to an increase in NEFA levels
METHODS: We studied 19 healthy young men under controlled laboratory conditions with four consecutive nights of 8.5 h in bed (normal sleep) and 4.5 h in bed (sleep restriction) in randomised order. The 24 h blood profiles of NEFA, growth hormone (GH), noradrenaline (norepinephrine), cortisol, glucose and insulin were simultaneously assessed. Insulin sensitivity was estimated by a frequently sampled intravenous glucose tolerance test
RESULTS: Sleep restriction relative to normal sleep resulted in increased NEFA levels during the nocturnal and early-morning hours. The elevation in NEFA was related to prolonged nocturnal GH secretion and higher early-morning noradrenaline levels. Insulin sensitivity was decreased after sleep restriction and the reduction in insulin sensitivity was correlated with the increase in nocturnal NEFA levels
CONCLUSIONS/INTERPRETATION: Sleep restriction in healthy men results in increased nocturnal and early-morning NEFA levels, which may partly contribute to insulin resistance and the elevated diabetes risk associated with sleep loss
چکیده
اهداف/فرضیه: کمبود خواب با افزایش خطر ابتلا به دیابت مقاوم به انسولین و دیابت نوع 2در ارتباط است با این وجود مکانیسم های دخیل در این زمینه هنوز درک نشده اند. بالا رفتن غلظت های مربوط به اﺳﯿﺪﻫﺎي ﭼﺮب ﻏﯿﺮاﺳﺘﺮﯾﻔﯿﻪ (یعنی اسیدهای چرب آزاد) می تواند به مقاوت به انسولین منتج شده و نقش محوری را در شکل گیری بیماری های متابولیمی ایفا کند. در افراد سالم NEFA در گردش تغییر مشخص روزانه ای را همراه با رخداد سطوح بیشینه در شب نشان می دهد، اما هنوز اثر کمبود خواب بر سطوح NEFA در طول 24 ساعت ناشناخته باقی مانده است. ما فرض کردیم که کمبود خواب سطوح هورمون های شناخته شده در تحریک لیپولیز را تغییر داده و به افزایش سطوح NEFA منتهی می شود.
روش ها :ما 19 مرد جوان سالم را تحت شرایط کنترل شده آزمایشگاهی به مدت 4 شب پیاپی به مدت 8.5 ساعت (خواب نرمال) و 4.5 ساعت (محدودیت خواب) به شکل تصادفی مورد مطالعه قرار دادیم. پروفایل های 24 ساعته خون در مورد NEFA، هورمون رشد (GH)، نورآدرنالین (نوراپی نفرین) ، کورتیزول، گلوکز و انسولین به شکل همزمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. حساسیت انسولین از طریق تست مقاومت به گلوکز به روش نمونه گیری متعدد درون وریدی تخمین زده شد.
نتایج : کمبود خواب نسبت به خواب نرمال به سطوح افزایش یافته ای از NEFA در طول شب و ساعات اولیه صبح منجر شد. بالارفتن سطح NEFA به ترشح طولانی مدت GH در طول شب و سطوح بالاتر نورآدرنالین در اوایل صبح مرتبط بود. بعد از کمبود خواب حساسیت به انسولین کاهش یافت و کاهش در حساسیت نسبت به انسولین با افزایش در سطوح NEFA شبانه هبستگی داشت.
نتیجه گیری ها/تفسیر: محدودیت خواب در مردان سالم به سطوح افزایش یافته ای از NEFA در طول شب و اوایل صبح منتج می شود که ممکن است تا اندازه ای در مقاومت به انسولین و افزایش خطر ابتلا به دیابت به علت کمبود خواب نقش داشته باشد.
1-مقدمه
شواهد محکم و اساسی مربوط به مطالعات جمعیتی نشان می دهد که افرادی که به طور منظم خواب خود را محدود می کنند در معرض افزایش خطر ابتلا به دیابت های نوع 2 هستند[1]. چندین مطالعه انجام شده تحت شرایط کاملا کنترل شده آزمایشگاهی به شکل همسان در افراد بزرگسال جوان کاهش های مشخصی را در حساسیت نسبت انسولین به دنبال کمبود خواب نشان داده اند [2-7]. با این وجود مکانیسم هایی که به واسطه آن ها عدم خواب کافی باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت های نوع 2 می شوند، هنوز ناشناخته هستند. تغییرات در سطوح اﺳﯿﺪﻫﺎي ﭼﺮب ﻏﯿﺮاﺳﺘﺮﯾﻔﯿﻪ (یعنی اسیدهای چرب آزاد) نقش محوری را در پاتوژنز مقاومت به انسولین و شکل گیری بیماری های متابولیک دارد [8,9]. در چندین تحقیق بالا رفتن سطوح NEFA در گردش به شکل حاد در افراد سالم با مقاومت به انسولین مرتبط بوده است [10-13]. در افراد سالم تغییر مشخص روزانه غلظت های NEFA در گردش با بیشینه سطوح در اواسط شب و کاهش سطوح تا صبح مشاهده شده است [14]. تا به امروز، تاثیر کمبود خواب بر غلظت های NEFA در طول یک سیکل 24 ساعته ناشناخته باقی مانده است...