Out-of-Hospital Cardiac Arrest (OHCA) is a critical issue of emergency medical service (EMS). In addition to the first aids given to OHCA patients by witnesses or bystanders, time factors such as arrival of ambulance and transportation from site to EMS are also important. Comprehensive coverage of EMS, especially enhanced by ubiquitous computing technologies, could significantly improve the survival rate of OHCA patients. However, it heavily challenges the resource allocation and management policy in the public health system of a metropolis

Objectives: In this study, we first used spatial analysis techniques with a finer granularity to identify high risk areas of OHCA in a metropolis. We then used data mining techniques to elucidate the effects of patients’ characteristics, pre-hospital resuscitation treatments, and spatial factors on post-OHCA survivability. With this information, public health institutions can enhance the EMS by allocating properly first-aid resources at the right places to improve the survival rate of OHCA patients

Methods: We used New Taipei City, Taiwan as the scope of this study. Data of all registered OHCA cases in New Taipei City in 2011 were reviewed retrospectively. The dataset was combined with the National Doorplate Database to enhance the granularity of spatial analyses. Global and local spatial analyses based on Global Moran’s Index, Local Moran’s Index, and Getis-Ord Gi* statistic were performed to cluster high risk districts for OHCA in New Taipei City. Statistical methods such as Chi-square test, logistic regression, and decision tree were then adopted to analyze factors influencing 2-h survivability after OHCA

Results: Significant spatial clustering of OHCA events was found (p < 0.05) in the western side of New Taipei City. We found that the 2-h survival rate after OHCA was significantly correlated (p < 0.05) with type of OHCA, EMT-P (Emergency Medical Technicians-Paramedic) dispatch, intubation, drug administration, onsite ROSC (Return of Spontaneous Circulation), AED (Automated External Defibrillator) usage, bystander witnessing, AED initial cardiac rhythm, cardiac rhythm recovery before admission, and past histories of diabetes and renal disease

Conclusions: Based on the finding of this study, several important factors of OHCA can be improved to enhance the quality of the EMS service. With the spatial analysis of OHCA hotspots, public health institutions can manage the first-aid resources more efficiently and make EMS policies more effectively. As a result, the survival rate of OHCA patients can be improved

چکیده

حمله قلبی خارج از بیمارستان OHCA یکی از موضوعات مورد اهمیت در زمینه خدمات پزشکی اورژانسی EMS است. در کنار کمک هایی که توسط شاهدان و رهگذران به بیماران OHCA ارائه می گردد، فاکتورهای زمانی همانند زمان ورود آمبولانس به صحنه و مدت زمان انتقال بیمار به بخش EMS نیز دارای اهمیت است. پوشش فراگیر بخش EMS که به طور خاص می تواند توسط تکنولوژی های محاسبه بهبود یابد، می تواند به طور معناداری نرخ نجات بیماران OHCA را بهبود بخشد. در عین حال، این موضوع می تواند تخصیص منابع و سیاست های مدیریت در سیستم های بهداشت و سلامت کلان شهرها را به چالش بکشد.

اهداف: در این مطالعه ما در ابتدا از تکنیک های تحلیل فضایی (با ایجاد قطعات مناسبی بر سطح شهر) جهت شناسایی قسمت هایی از شهر که خطر OHCA در آن مناطق بالاست، استفاده می نماییم. سپس با استفاده از تکنیک های داده کاوی به بررسی اثر مشخصه های بیمار، اقدامات نجات قبل از انتقال بیمار به بیمارستان و فاکتورهای فضایی بر امکان نجات بیمار پس از ایست قلبی می پردازیم. با فراهم آوری این اطلاعات بیمارستان ها می توانند خدمات EMS را با تخصیص مناسب منابع در محل مربوطه ارتقاء دهند و نرخ نجات بیماران OCHA را بهبود بخشند.

روش ها: حیطه این پژوهش کشورتایوان شهر نیو تایپه است. داده های ثبت شده مربوط به کلیه بیماران OCHA شهر نیو تایپه در سال 2011 مورد بررسی قرار گرفت. داده های مذکور با اطلاعات پایگاه داده DOORPLATE به منظور بهبود تحلیل های فضایی و افراز مناطق شهری ادغام گشت. آنالیزهای فضایی به صورت محلی و جهانی با استفاده از شاخص گلوبال مورگان و شاخص لوکال مورگان و آماره GOG به منظور دسته بندی مناطق با ریسک بالا در شهر نیو تایپه جهت بیماران OCHA به انجام رسید. به منظور تحلیل عوامل تاثیرگذار بر در نجات بیمار OCHA در راه انتقال به بیمارستان روش های آماری همانند آزمون کا اسکوئر، رگرسیون لاجیستیک و درخت تصمیم مورد استفاده قرار گرفت.

نتایج: خوشه بندی فضایی وقایع OCHA در نیمه غربی شهر نیو تایپه با احتمال کمتر از 0.05معنادار شناخته شد. ما به این نتیجه رسیدیم که نرخ نجات بیماران بعد از ایست قلبی به طور معناداری با عواملی همچون نوع OCHA، اعزام EMT-P (امدادگران پزشکی مرکز اورژانس)، طریقه لوله گذاری، نحوه تجویز دارو، ROSC (بازگشت گردش خون خودبخودی) در محل، استفاده از دیفیبریلاتور خارجی خودکار AED، نحوه عملکرد شاهدین، ضربان قلبی اولیه AED، ریتم ریکاوری قلبی قبل از بستری و سابقه دیابت بیمار و سابقه بیماری کلیوی بیمار در ارتباط است.

نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، چندین فاکتور مهم در مورد OCHA بایستی به منظور بهبود کیفیت خدمات EMS ارتقاء یابد. با آنالیز کانون های OCHA بیمارستان ها قادراند منابع موجود در کمک رسانی را به صورت کارامدی مدیریت نمایند و متعاقبا سیاست های EMS را به صورت کارآمدی به اجرا در آورند. در نتیجه نرخ نجات بیماران OCHA می تواند بهبود یابد.

1-مقدمه

ایست قلبی خارج از بیمارستان OCHA از موضوعات مهم خدمات پزشکی اورژانسی EMS به حساب می آید. در ایالات متحده آمریکا سالیانه در حدود 420000 مورد ایست قلبی گزارش می گردد (گو، مظفریان و روجر 2014). پژوهشگران نشان داده اند که نرخ نجات بیماران OCHA به محل وقوع آن وابسته است (نیکل و همکاران 2008، ساسن، کرنس 2010). یکی از فاکتورهای مهم و پر اهمیت در نجات بیماران OCHA حضور شاهدین در صحنه و احیای قلبی ریوی CPR به موقع است...