Abstract
This study characterises the microstructural properties of Hot Rolled Asphalt (HRA60/20) modified with different percentages and sizes of crumb rubber using dry process method. A number of specimens from five different mixtures were scanned using X-ray Computed Tomography (CT) together with image analysis technique to evaluate the effects of rubber size and concentration on the voids formation and rubber distribution within the gyratory compacted specimens. A set of procedures for processing and extracting the voids and crumb rubber was established in thresholding the region of interest. Results showed that the increase in the rubber content and rubber sizes affect the rubber distribution and air voids properties within the compacted asphalt mixture. The rubber particles affect the effectiveness of compaction and tend to cause the large air voids to scatter randomly into smaller sizes during compaction. This finding is more pronounced in specimen with fine rubber, whereas for the control mixture, the air voids are more localised and large sized
چکیده
این مقاله به بررسی خصوصیات میکروسکوپی آسفالت غلطک خورده اصلاح شده به وسیله درصد ها و اندازه های گوناگون لاستیک خرد شده با استفاده از روش فرآیند خشک می پردازد. از تعدادی نمونه با پنج مخلوط متفاوت به منظور ارزیابی اثرات اندازه لاستیک و تمرکز بر توزیع حفرات و توزیع لاستک به وسیله نمونه های متراکم گرداننده که به وسیله پرتونگاری اشعه X (CT ) و تکنیک تحلیل تصویری مورد ارزیابی قرار می گیرند، استفاده شده است. از مجموعه ای از فرآیندها جهت پردازش و استخراج حفرات و لاستیک خرد شده در مجاورت ناحیه مورد نظر استفاده شده است . نتایج نشان می دهند که افزایش میزان ذرات لاستیک باعث اثرگذاری بر روی توزیع لاستیک و خصوصیات حفرات هوا در داخل مخلوط آسفالت متراکم می شود. ذرات لاستیک بر روی بازدهی تراکم اثر می گذارند که تمایل به ایجاد حفرات هوا جهت پخش غیر یکنواخت در اندازه های کوچکتر در حین را تراکم دارند. این یافته بیشتر در نمونه حاوی لاستیک ریز دیده می شود ، در حالی که برای مخلوط تحت کنترل ، حفرات هوا متمرکز تر و بزرگتر می باشند.
1-مقدمه
برای دهه ها ، از لاستیک تایر زائد به عنوان یک افزودنی در ساخت روسازی های آسفالتی استفاده شده است. شروع استفاده از لاستیک در مصالح قیری به دهه 1960 می رسد که به عنوان ماده ای محبوب در صنعت روسازی تبدیل شد که علت آن ، خصوصیات الاستیک (کشسان) این ماده بود که به صورت بالقوه باعث افزایش مقاومت در برابر لغرش ، تغییرشکل ثابت و دوام مخلوط آسفالتی می شود. دیگر مزیت استفاده از لاستیک این است که باعث استفاده مجدد از تایر های زائد می شود. شواهد موجود در تحقیقات نشان می دهد که لاستیک نرم جهت اصلاح مخلوط های آسفالتی با به کارگیری دو روش متفاوت مورد استفاده قرار می گیرد. اولین روش ، فرآیند خیس است که طی آن لاستیک ریز با قیر داغ به منظور تولید یک بیندر حاوی قیر لاستیکی ، مخلوط می شود. دومین روش اصلاح لاستیک ، فرآیند خشک است که قسمتی از سنگدانه های مخلوط را با لاستیک درشت جایگزین می کند و بدین صورت باعث نقش آفرینی لاستیک به عنوان یک سنگدانه الاستیک در مخلوط می شود. در روش فرآیند خشک ، معمولا حدود 1-3% لاستیک درشت نسبت به وزن کل مخلوط یا سنگدانه به دانه بندی سنگدانه داری اندازه بین 2 و 6.3 mm اضافه می شود. ایده اضافه کردن ذرات لاستیکی به منظور جایگزینی نسبتا محدود سنگ دانه ها با لاستیک می باشد که هدف از این جایگزینی ، عملکرد لاستیک مشابه با سنگ دانه ها و البته با مزیت اضافی که همان خصوصیات الاستیک است ، می باشد....